С утра Камасутра

დიდ ბოდიშს ვუხდი ყველას ვისაც კირილიცისა და მთლად უარესი _ რუსული წარწერის დანახვაზე, კისრის ძარღვები დაეჭიმა, მარჯვენა ხელი სახესთან გაიქნია ხოლო მარცხენათი მაგიდა მოკაწრა.

ვისაც ზემოთაღნიშნული სიმპტომები არ აღგენიშნებოდათ, კითხვა განვაგრძოთ.

აი, ხომ არის ხოლმე დღეები, დილა გემრიელი სექსით რომ იწყება (სხვათაშორის მიყვარს)? ორგაზმგანცდილი, დადუმებული ნერვებით რომ იწყებ დღეს. აღარც იდიოტი უფროსი გიშლის ნერვებს და არც დამღლელი დღის ბოლოს სიგაერტისა და ოფლის სუნით აყროლებული ტაქსისტი, რომელიც ორი დიპლომის იგავს გიყვება.

მოკლედ ზოგიერთი ბლოგერივით რომ არ მომივიდეს, სანამ ჰორმონები აგმღვრევიათ და კითხვისას ხელი უნებლიედ ჩაგიცურებიათ მსუბუქად დასველებული გენეტალიებისკენ (სხვათაშორის გინდობთ და ფოტოებით არ ვამძაფრებ) ვიტყვი _ არსებობს დღეები, როდესაც სექსს დილის მარაზმი ანაცვლებს.

ასეთ მარაზმს ადრე ტელევიზორით თუ მივიღებდი, ეხლა კი ფეისბუქი არ მოგიშალოთ ცუკერბერგმა.

გასული ღამის 4 საათზე, 143-ე ცხვარზე ძლივსჩაძინებულს, შუადღის 2-ზე გამეღვიძა. სანაკ კბილებს გავიხეხავდი ხელი კომპიუტერს წავკარი, რომ გახურება მოესწრო. სუფთა პირითა და ბინძური გულით, მივუჯექი მონიტორს, იმ იმედით რომ ფეისბუქზე ახალი მარზმი დამხვდებოდა.

მოლოდინმა გამიმართლა _ მეგობრების ვოლზე, უგემრიელესი "ბლინ"-ები დამხვდა ნაყინითა და შოკოლადით, ჭიქა ესპრესოს თანხლებით...

მადისამღვრელი მეტაფორის განსამარტად ვიტყვი, საქმე "საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების" (ბოლო ორი სიტყვა უკიდურესად მნიშვნელოვანია) მინისტრ - დიმიტრი ვლად ცეპეშ შაშკინს ეხება.

აქ უკვე ისმის, მიტინგზე გამოსული, ცხოვრებისგან გამწარებული, ყოფილი ზვიადისტის, ახლანდელი "გრეჩიხისტის" (არადა, გრეჩიხების დროს ეს "ისტობა" უკვე აღარ არის თორე მაგრად კი ჯდება) ხმა:

კაცისმჭამელებოოოოო, სისხლისმსმელებოოოოოო... (და ა.შ.)

ვისაც ჯერ არ მოგისმენიათ ნეტგაზეთის ჩანაწერები, წინ დაუვიწყარი სიამოვნება გელით:

http://player.soundcloud.com/player.swf?url=http%3A%2F%2Fapi.soundcloud.com%2Ftracks%2F7378149&

და თუ უკვე ისიამოვნეთ განვაგრძოთ:

მაგრამ დილის მარაზმით და კამასუტრით გამხიარულებული და კმაყოფილი (ჯანდაბას შენი თავი - "დაკმაყოფილებული") ვარ, ამიტომაც ვწერ ასე გაღიმებული და არხეინი. აქვე, ერთერთი მოსწავლის ლექსი მახსენდება, რომელიც მანდატურებს მიუძღვნა და კი არავის ვეჯიბრები მაგრამ რატომღაც "სახალხო მთქმელობის" განწყობაზე შევიქმენი და იმედი მაქვს, რომელიმე გაზეთში "რას დაარქმევდით ფოტოს" რუბრიკაში აუცილებლად მოხვდება:

დიადი როგორც მნათობი ზეცის
დიდი ბელადი, მოძმე ერების
მინისტრია და თვალი არ ეცეს
განათლების და მეცნიერების

ის ებრძვის ყვავებს და ებრძვის ყორნებს
თავს ესხმის მგლები, ცხვრები, ტურები
მაგრამ იცოდეთ, მარტო არ არის
მხარს უმაგრებენ მანდატურები

მას სიხარულით ევსება სული
ჟურნალს თუ ავსებს მხოლოდ ხუთები...
სუფთა ჰაერი გვჭირდება ხალხოოოოოოოო
თორემ სუყველა დავიხუთებით