Wednesday, November 24, 2010

სალათი

მინდა სალათი
სანამ თოვს
არაფერია უბრალო...
ეგ შენი ძველი ბარათი -
ბუნგალო...

მინდა სალათი
სანამ ცას
მივწვდები ნეტა სანამდე
სიკვდილი ვერას დამაკლებს
სანამ მდევ

მე მართლა მინდა ძალიან
არ გეგონოს რომ ძალათი
ახლავე უნდა მაჭამო
მე შენი წილი სალათი
Posted by at
Labels:

5 comments:

  1. lasharelaNovember 25, 2010 at 1:24 AM

    :))
    ლელიანი, შენ ხმა არ ამოიღო საერთოდ...რო აღარ წერ ლექსებს მაგიტომ :)

    ReplyDelete
  2. AnonymousNovember 25, 2010 at 1:33 PM

    "ამ ღამეს შენმა ლექსმა
    მომანდომა სალათი,
    უფ, ძლიერ გახუნებულა
    ეს ჩემი ძველი ხალათი :D
    რომც არ გინდოდეს ჭამა-სმა
    ლექსია თვითონ იმფერი- "სალათი"
    ჭამას მოგანდომებს ძალათი... :D:D:D "
    01:20 AM
    ირინა :)

    ReplyDelete
  3. minimalNovember 29, 2010 at 5:23 AM

    ბრწყინვალე ლექსია, მართლა შენი დაწერილია....?

    ReplyDelete
  4. AnonymousApril 5, 2011 at 12:50 PM

    "ამ ღამეს შენმა ლექსმა
    მომანდომა სალათი,
    უფ, ძლიერ გახუნებულა
    ეს ჩემი ძველი ხალათი :D
    რომც არ გინდოდეს ჭამა-სმა
    ლექსია თვითონ იმფერი- "სალათი"
    ჭამას მოგანდომებს ძალათი... :D:D:D "
    01:20 AM
    ირინა :)

    ReplyDelete
  5. lasharelaApril 5, 2011 at 12:50 PM

    არა, ნელის მოვპარე მისი დღიურიდან.

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)