ჩვენ ვართ, они имеют

მთელი დღე იღრუბლებოდა და ბოლოს როგორ იქნა გაწვიმდა. გაწვიმდა, ოღონდ ძალიან გვიან - ღამის სამ საათზე.

უძილობა საუკეთესო საშუალებაა საწოლში საწრიალოდ და გონების თავის ნებაზე მისაშვებად. ათას სისულელესთან ერთად, ბოლო კოკისპირული წვიმა გამახსენდა, როდესაც ერთერთ სანაქებოდ დაგებულ გზაზე, თვალსა და ხელს შუა, უკვე ტრადიციად ქცეული მდინარე აღმოცენდა.

მომდევნო რგოლი ასოციაციურ ჯაჭვში ის ფაქტი იყო, რომ "წყალდიდობაში" მოყოლილს სხვა გზა არ მქონდა და ტაქსში ჩავჯექი.

შემდეგ ტაქსის მძღოლი გამახსენდა, რომელმაც მართალია ვერ მოასწრო ეთქვა რომ ორი (ან მეტი) დიპლომი აქვს ან რომელიღაც ტრესტის უფრო იყო თავის დროზე და არც ის დაუწუწუნია "ეს რა ქვეყანა დავშალეთო", მაგრამ რამდენიმე კილომენტრიან მონაკვეთში, დეტალურად და საფუძვლიანად მოასწრო საქართველოს ისტორიაზე მცირე ლექცია ჩაეტარებინა - თანაც საკუთარი ინტერპრეტაციით. უფრო მართებული იქნება თუ ვიტყვი, რომ ეს იყო შედარებითი ანალიზი სახელწოდებით "დავით აღმაშენებლის ორმოციათასი ყივჩაღი და მიხეილ სააკაშვილის ათიათასი ინგლისურენოვანი ინგლისურის მასწავლებელი".

უძილობას რა ვუთხარი და გამახსენდა, რომ დღევანდელობაში ინგლისური და კომპიუტერი თუ არ იცი, არაფერი გამოგივა (თუმცა ამასწინად მომიყვა ახლობელმა გამაოგნებელი ამბავი - როგორ აიწყო კარიერა ერთერთმა პირმა ოსურის ცოდნით). შემდეგ, მე რომ არ ვიცი რომელმა, მაგრამ ასოციაციებზე პასუხისმგებელმა ტვინის რომელიღაც ნაწილმა, ერთერთი ათიათასთაგანის პირველ გაკვეთილს დამასწრო.

მასწავლებელი ბავშვებს მიესალმა და გაუღიმა.მსუბუქი მოთელვის შემდეგ დაფაზე დიდი ასოებით დაწერა: "Be, Have" და სახელდახელოდ, ლექსიკონიდან ამოწერილი და დაზეპირებული იეროგლიფებით მიაწერა - "ქონა, ყოლა".


ის იყო ვიფიქრე, ინგლისურს ფასიან კურსებზე თუ ვერა, უფასო წარმოსახვებში მაინც ვისწავლითქო, რუსი პაროდისტი - მიხეილ ზადორნოვი გამახსენდა; მას აქვს ერთი პაროდია , სადაც რუსებსა და ამერიკელებს შორის პარალელებს ავლებს. პრინციპში სხვა პაროდიებშიც იგივეს აკეთებს, უბრალოდ ის რაც მე გამახსენდა, ენის სიღმეებში დამალულ "მისტიურ" აღმოჩენებზე არის აგებული. კერძოდ: თურმე ამერიკელები (თუმცა რატომ ამერიკელები და არა ინგლისელები, დღემდე ვერ ვხვდები) ამბობენ "nobody", ხოლო რუსებ "не души", შესაბამისად სიტყვებში ჩაბუდებული სხეულითა და სულით ასკვნის თუ როგორი ხორციელნი და მიწიერნი არიან ამერიკელები, ხოლო რაოდენ სულიერნი და ზეაღმატებულნი რუსები (სხვათაშორის, ზემოთხსენებულ ასპექტში "არავინ" და "კაციშვილი"-ც საკმაოდ საინტერესო ინტერპრეტაციების საშუალებას გვაძლევს).

უკაცრავად მკითხველო, ბოლო აბზაცში ცოტათი გავერთე. მოკლედ რომ ვთქვად (არადა ეს გამოთქმა სამი სიტყვით აგრძელებს წინადადებას), ინგლისუენოვანი მასწავლებლიდან რუს პაროდისტამდე, შემდეგმა აზრმა მიმიყვანა:

ინგლისურად (და რაღათქმაუნდა ქართულად) ჩვენ შეგვიძლია ვაუღლოთ - მე ვარ, შენ ხარ, ის არის, ჩვენ ვართ და ა.შ. აი რუსულად კი აწმყოზე ბოდიში მომითხოვია მაგრამ, არყით სავსე ალუმინის ჭიქას თუ დაიჭერ ხელში, ომახიანად იტყვი - будем.

დიდი ამბავი ეხლა, აწმყო დროში "ვარ" ზმნა თუ არ იუღლება რუსულ ენაში - დამამშვიდა ტვინის ემოციონალურ და ალოგიკურ ნაწილზე პასუხისმგებელმა განყოფილებამ. სამაგიეროდ "ქონა" ზმნა შეგიძლია აუღლო. ოჰო, თან როგორ: я имею, ты имеешь, мы имеем...

ინგლისურად - Have, ქართულად - ქონა, რუსულად - иметь, обладать...

თქვენი არვიცი და ვინაიდან "Каждый понимает в меру своей испорченности", სიტყვებს "иметь и обладать" ჩემს ვირტუალურ ლექსიკონში პირველად განმარტებად, "ქონა" ნამდვილად არააქვს მიწერილი.

აქ უკვე, ცხენზე ამხედრებული და ხმალაღმართული, გონების ლოგიკურად მოაზროვნე ნაწილი ჩაერთო - "რა შუაშია ეხლა ეგ? რუსოფობია დაგემართა? ზემფირას კი კარგად უსმენ?" - ცეცხლოვანი შეკითხვების ქარტეხილი დაატეხა, ნახევრად ჩაძინებულ ჩემს თავს.

"რა შუაშიააა?!" - გაისმა სადღაც, გულის ბნელ ჯურღმულში გამოკეტილი უცნობის ღრიალი - ეს არის ერი, რომელიც ვერასოდეს ვერ გეტყვის - "თქვენ ხართ", სამაგიეროდ გულიდან გადმოგძახებს - "мы имели, имеем, и ещё много раз поимеем".

ცუდია უძილობა - ათასს სისულელეზე ფიქრობ კაცი.