Saturday, February 26, 2011

გგრძნობ

შენს ფეხებს წარმოვიდგენ ღამით
ავყვები, თავიდან ბოლომდე
ნეტა ახლა ვიყო სადმე შორს
და უშენობასთან ვომობდე

შენს სხეულს, დავკოცნი კანდაკან
შენც იცი, ეს კაბა გიხდება
მინდა მიღალატო... ხანდახან
ვერავინ ვერაფერს მიხვდება

შენს სხეულს თავიდან ტერფამდე
ძარღვიდან ძარღვამდე _ ბოლომდე...
ნეტა ახლა ვიყო სადმე შორს
და უშენობასთან ვომობდე
Posted by at
Labels:

11 comments:

  1. AnonymousFebruary 26, 2011 at 7:00 AM

    :) kargiaaaaa :) momenatre :*

    ReplyDelete
  2. lasharelaFebruary 26, 2011 at 7:20 AM

    ნეტა რომელი ხარ ანონიმო :)

    ReplyDelete
  3. KiwiFebruary 26, 2011 at 7:54 AM

    like it:)

    ReplyDelete
  4. სიყვარულოვნაFebruary 26, 2011 at 10:45 AM

    "მინდა მიღალატო... ხანდახან
    ვერავინ ვერაფერს მიხვდება"

    :O:O ხოო?

    ReplyDelete
  5. apainkillerFebruary 27, 2011 at 2:06 AM

    :))))

    ReplyDelete
  6. sofaFebruary 28, 2011 at 1:51 AM

    კარგია:)

    ReplyDelete
  7. Zurriuss.Ge - გილოცავ ;)February 28, 2011 at 1:38 PM

    პირველად წავიკითხე ლექსი შენს ბლოგზე. ისიც ამ მუსიკის გამო: http://soundcloud.com/zurriuss/rain
    გაზაფხულია უკვე ;)

    ReplyDelete
  8. AnonymousAugust 1, 2012 at 1:03 PM

    ლაშარელა, რას ვერაპატიებდით საყვარელ ადამიანს? :დ

    ReplyDelete
  9. makineAugust 1, 2012 at 1:29 PM

    "მინდა მიღალატო... ხანდახან
    ვერავინ ვერაფერს მიხვდება" –ამაზე სერიოზულად გიფიქრია???
    რა საინტერესო ხააარრრ... :))

    ReplyDelete
  10. UnknownAugust 1, 2012 at 11:17 PM

    ჭარბ წონას :)უპატიებელი ცოდვაა:)))

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)