ქორწინებიდან მეორე დღეს:
ცოლი: საყვარელო, რაღაც უნდა გაგიმხილო _ საჭმელებს საერთოდ ვერ ვაკეთებ, მხოლოდ თევზის შეწვა და ტორტის გამოცხობა ვიცი.
ქმარი: არაუშავს ძვირფასო, უბრალოდ მითხარი, ახლა თეფშზე რომ მიდევს თევზია თუ ტორტი?
ასე რომ, ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს, რას როგორ გაწვდიან. მერე რა თუ ტორტს, შემწვარი თევზისგან ვერ განასხვავებ _ მთავარია, როდესაც თეთრი ფაიფურის თეფშს, სარკესავით მონიკელებულ თავსახურს ახდის, ოფიციანტმა ულვაშები აპრიხოს და ტუჩებში გამოსცრას: "ადრეულ გაზაფხულზე შეგროვებულ წალამზე შემწვარი ზუთხი, მაშარაფითა და რეჰანის ფოთლებით, გემრიელად მიირთვით მუსიე" - ო.
რატო ვბოდიალობ ამდენს და სახელს და ნიკს არ დავასახელებ, ერთმა ბლოგერმა, მწერალმა და ლიდერმა თქვა:
- და დღიდან ამასა, ვიდრე მომავალ წლამდე, დავიწყოთ იგი თამაში თაგთა, რამეთუ გამოვავლინოთ ბოგერი იგი საუკეთესოი. და სთქუით და ნუ დამალავთ ბლოგერსა მას, ვიდრე სამამდე. რამეთუ უწყოდეს და იცოდეს მან, რაოდენ დიდია სამყაროი და ბლოგი მისი.
აი, ასე სთქვა ბლოგერმა, მწერალმა და ლიდერმა ბლოგსა თვისსა. ხოდა ბლოგერებიც იმეორებენ მის სიტყვებს და ასახელებენ სამ (სამით იწყებენ და 20-მდე აგრძელებენ, რო "გული არავის დაწყდეს") ბლოგერს, რათა გამოავლინონ გამარჯვებული.
თუმცა ჩემთვის აბსოლუტურად გაუგებარია, რა კრიტერიუმით უნდა დავასახელო სამი ბოგერი, როდემდე გრძელდება ეს თამაში, წლის ბლოგერს "კომპეტენტური ჟიური" (წლის ფრაზაა) გამოავლენს და ბოლოსდაბოლოს ხიშტი ისევ მინუს ორასია?
ხოდა, ვინაიდან არავის უთქვამს თეფშზე რა მიდევს, გადავწყვიტე თავად გადავწყვიტო ეს შემწვარი თევზია თუ კრემ-ბრიულე.
მაშ ასე, ჩემი რჩეული სამი ბლოგერი:
3. Leliani - ეს ადამიანი მართლაც რომ ძალიან ნიჭიერია. ჩემი აზრით ძალიან კარგი ფილოლოგია (ფილოლოგიაში ბევრი არა გამეგება რა, მაგრამ ვეყრდნობი რა მის ნიჭიერებას და ავტორიტეტულ ფილოლოგთა დახასიათებებს...). ის ლამაზ რაღაცეებსაც წერს. არ ვიცი რატომ მაგრამ ლამაზ რაღაცეებს ბლოგზე არ დებს.
წლის ბლოგერად ვასახელებ რადგან, არის ჩემი ბლოგის კორექტორი და გერმანიიდან საჩუქრად ჩამომიტანა ძალიან ლამაზი ნაძვისხის სათამაშო და უგემრიელესი შოკოლადი (შოკოლადის ფოტოს ვერ ვდებ, ობიექტური მიზეზების გამო).
2. Gatevanda's blog - ეს ადამიანი არის უძალიანესად მაგარი ფრანგულის სპეციალისტი. ასევე თეატრის და განსაკუთრებით ქართული თეატრის დიდი ტრფიალი და მცოდნე. ძალიან კარგი PR-ის სპეციალისტი.
წლის ბლოგერად ვასახელებ რადგან მისი წყალობით, ჩემს მიერ წაკითხული წიგნების რაოდენობა სამით გაიზარდა და გახდა ჩვიდმეტი. რომ არა მისი თარგმანები, რომლებსაც ჯერ თავად მიკითხავდა _ ყურში რაიმე ცუდად ხომ არ გხვდებაო, შემდეგ მკარნახობდა _ რათა ამეკრიფა კლავიატურაზე, შემდეგ კი მე მაკითხებდა - რათა შეცდომები მეპოვნა და გამესწორებინა, დღეისათვის ზეპირად არ მეცოდინებოდა ტარწიუფი, გაკვეთილი და მელოტი მომღერალი ქალი (ა, ჰო, "სკამებიც" _ "ბრინჯი, ჰა ჰა ჰა, ბრინჯი").
1. გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა - აი ეს ადამიანი კი არ ვიცი რისი სპეციალისტია. ვიცი რომ სულ რაღაცას სწავლობს. ვიცი რომ ძაღლები უყვარს. ვიცი რომ ფანჯრის რაფაზე ჩიტი რომ დაუფრინდება, ფოტოს უღებს და ჩიტის გაფრენამდე ასწრებს ბლოგზე გვერდნახევრიანი პოსტის დაწერას "რაფაზე ჩამომჯდარ ჩიტის" ფოტოთითურთ.
კიდევ ვიცი რომ ძალიან გემრიელ რაღაცეებს აკეთებს (ნუ მინიმუმ, ვიზუალურად გემრიელს _ ისე სამწუხაროდ არასოდეს დამიგემოვნებია). მის შემთხვევაში ნამდვილად არ გაგიჭირდებათ განასხვაოთ შემწვარი ტორტი და ვაშლის პეროგი.
წლის ბლოგერად ვასახელებ რადგან (აქ კადრები იცრიცება, შავთეთრდება და წარსულში გადადის) ოდესღაც 2007 წელს (მადლობა ბლოგზე არქივის ფუნქციას), როდესაც ძლივს დამტკიცებული იპოთეკური სესხით ბინა ვიყიდე და 7 წელი ვაკეში, სხვის ხარჯზე ცხოვრებით განებივრებულმა მუხიანში ამოვყავი თავი...
თუმცა რას გიყვებით _ ეს ყველაფერი უკვე მიწერია და წაიკითხოს ვისაც უნდა. აქ კი მოკლედ ვიტყვი: როდესაც ბლოგი გავხსენი ვწერდი ისე, ჩემთვის. რაც, მომესურვებოდა, როცა მომესურვებოდა. არც გუგლის ანალიტიკსი მეყენა და ძილის წინ, ხელში ათრთოლებული მაუსით ვამოწმებდი უნიკალურ ვიზიტორებს და არც ფეისბუქზე ჩემი ბლოგის ჯგუფის წევრების რაოდენობას საათში ერთხელ. ჩემს გარდა სხვას თუ ქონდა ბლოგი ნამდვილად არ მეგონა.
არადა თურმე, ქონდა რომელია? ქონდა კი არა სულ ლიწინ-ლიწინი გაჰქონდა ქართულ ბლოგსფეროს. ერთი ბლოგერი კი არა, მთელი სამეფო იყო თავისი მეფე-დედოფლით, ნაზირ-ვეზირებითა და ძივებით. მაგრამ მე მარტო ვიყავი, ჩემს კუნძულზე რობინზონ კრუზოსავით. სიმართლე გითხრათ სწორედ ამიტომ გავხსენი ბლოგი, რომ ოფისის აუტანელ და დახუთულ გარემოს სადმე და როგორმე გავქეოდი.
ერთხელაც "იქ სადაც მთავრდებოდა რეალობა და იწყებოდა ოცნება", ზღვაზე გადაწოლილ პალმაზე ვირწეოდი და კამკამა წყალს ტერფით ველამუნებოდი, ვიღაც შევნიშნე. მარტოობა ვიღაცამ დაარღვია. თურმე მარტოობა ოცნებაშიც მოსაწყენია. მეც ძალიან გამიხარდა ჩემი პარასკევა. უკვე ვიცოდი რომ ჩემს პოსტებს, თუნდაც ერთი ადამიანი კითხულობდა და პალმის რტოებისგან უფრო ხალისიანად ვკინძავდი ნაწერებს.
სწორედ ამიტომაც თომუშკას ვასახელებ ჩემს რჩეულ ბლოგერად და მადლობასაც ვეუბნები რომ წყნარი ოკეანის ტროპიკებიდან, ქოქოსის პალმებითა და კამკამა ზღვით თავდავიწყებულს, ჩემი ნამდვილი სამშობლო შემახსენა და მაპოვნინა _ თავისი მეფე-დედოფლით, ნაზირ-ვეზირებითა და ძივებით.
***
ეს რაც შეეხებოდა პირველ სამს. ახლა დანარჩენ 20-ს მივხედოთ უცებ. ოღონდ იმიტომ სულაც არა რომ ვინმეს გული დაწყდეს. უბრალოდ მოგიყვებით ვის ვკითხულობ და რატომ. რა მომწონს და რა არ.
- http://linguistuss.com/ - ზოგადად სამი ტიპის ბოგები მომწონს: 1) შემეცნებითი ბ) სახალისო გ)ორივე ერთად. ვახოს ბლოგი ყოველთვის მიეკუთვნება 1 და არც თუ ისე იშვიათად 3 კატეგორიას. ზოგადად უცნაური ადამიანია _ არის ბროლის ბუც და ბლოგერიც, ებაზრება "ქუჩის ბიჭებსაც" და ბატონ წამყვანსაც, იცის პროგრამირებაც და უცხო ენებიც, შეუძლია ოცი ათასი (ამ რიცხვზე კარგად დაფიქრდით კიდევ ერთხელ, სანამ კითხვას გააგრძელებდეთ) კითხვა მოიგონოს, მისივე შექმნილი საიტისათვის და შემდეგ შეკითხვაზე "კი მაგრამ შენ ამით რა?" სრულიად გულახდილად გიპასუხოს _ "არაფერი".
- http://www.hexsus.com/ - ცხრა რჩევა ჟურნალისტებს, ოცდამეერთე მიმართვა თიკო სადუნიშვილს, მეოთხე ბიჭოლას. მე ასე ვიტყოდი _ ჰექსე ქართული ბომონდის უღრან ტყეში, ნამდვილი კოდალაა. ხმაურობს, საყვარელია და სასარგებლო (კოდალა ხომ ჭიებისგან ანთავისუფლებს ხის ქერქს). ძალიან მსუბუქად ჩაიკითხავ, რამდენიმე საინტერესო ციტატასაც გაიგებ და გულსაც გემრიელად მოიფხან. შემდეგ უცებ გამოერკვევი და იტყვი "სამუშაო მაქვს ბლინ" და ასე გაღიმებული განაგრძობ შრომას.
- http://www.vasassi.com/ - გიყვარდეთ ჩემნაირებიო. მე კიდევ ვფიქრობ რომ ვასასისნაირები არ არსებობენ. ამიტომაც მხოლოდ ვასასი მიყვარს. სასტიკია, ცივსისხლიანი და დაუნდობელი. მისი კომპლექტაციით კარგი ქილერი ან ბლოგერი თუ გამოვიდოდა. მიხარია რომ ბუნებამ და ეპიგენეტიკურმა ფაქტორებმა არჩევანი ბლოგერობაზე შეაჩერეს.
- http://katiee.ge/ - ვიცოდი რომ მას ერქვა ეკა (თანაც ფრანგულად) და კიდევ ვიცოდი რომ იღებდა არაჩვეულებრივ ფოტოებს. არასოდეს არ ვკითხულობდი _უფრო ვათვალიერებდი.
მაგრამ ახლა, წლის ბოლოს რომ გამოვიდეს და ვიკიპედიას არ იყოს, ბლოგის საარსებოდ ფული მოითხოვოს, არც კი დავფიქრდები ისე გადავურიცხავ. რატომ? - იმიტომ რომ მას აქვს უნარი დიდი ქაოსიდან, რომელსაც ინტერნეტი ქვია, ამოკრიბოს, ყველაზე საჭირო, ყველაზე აქტუალური, ყველაზე საინტერესო თემები და ეს ძალიან მარტივად და სრულყოფილად წარმოგიდგინოს. ამ ყევლაფერში კი მე უამრავი დრო და ენერგია დამეხარჯებოდა. ასე, რომ ფულსაც დიდი სიამოვნებით გადავიხდიდი ასეთ ხარისხიან ინფორმაციაში.
- http://litterator.wordpress.com/ - მე თვითონ, მე თვითოოონ _ ასე ვყვიროდი, როცა ძალიან მშიერსაც კი, ცუდ გამოცდილებაზე დაყრდნობით, დედაჩემი საჭმელს კოვზით მატენიდა პირში (სმაილი საჭირო გამოგონებაა). ისედაც ვკითხულობ და დიდი სიამოვნებითაც მაგრამ თვიტონაც მაკითხებს (დედის მზრუნველობა მაინც...).
ასეც, რომ არ იყოს დაწერილი არ მაქვს პოსტი, უკვე დაშეარებული აქვს და მეზობლის ქალებს ამაყად უყვება _ ლაშიკომ დღეს ლექსი ისწავლაო. მე კიდე საკმარისია ფეისბუქზე გავიფაჩუნო 1 ლაიკი ყოველთვის ამაყად ანთია, რომელიც ზუსტად ვიცი ვისაც ეკუთვნის.
ძალიან კარგად წერს. კიდევ უფრო კარგად კითხულობს (ლიტერატორია მაინც და არა მწერალი). ასე რომ მისი შესაფასება ყურადსაღებია და მნიშვნელოვანი (მეც ყოველთვის ვითვალისწინებ პოსტებს, რომლებსაც მიზიარებს და მირჩევს წასაკითხად).
- http://aninaland.wordpress.com/ - все побежали и я побежал! - ყველა კითხულობს და მე რატომ არ უნდა წავიკითხო? არის ძალიან ნაკითხი, ფლობის ნეკა თითის, ბასრი სეგოისა და შავი თვალის დარტყმების ტექნიკას. კიდევ ფლობს წერის ტექნიკას.
რასაც არ უნდა იძახდნენ ანინაზე, ყველა აღიარებს რომ კარგად წერს. სხვების არ ვიცი და მე იმედის თვალით ვუყურებ მას და ვთვლი რომ მისი სახით, ქართულ მწერლობას მარადონა თუ არა რონალდინიო ნამდვიალდ ეზრდება.
ვფიქრობ რომ ერთ მშვენიერ დღეს გვერდით გადადებს, ქალიშვილობის დროინდელ სექსუალურ ფანტაზიებს, დაივიწყებს დროშიჩარჩენილ და დრომოჭმულ "კრეატივშიკებს", "ალტერნატივშიკებს" და რაიმეს ნამდვილად ღირებულს შექმნის. ახლა კი თვითონ, მეც და სხვებიც თავს იმით ვიმშვიდებთ რომ "ჯერ პატარაა" (და ეს ის შემთხვევა ნამდვილად არ არის, როდესაც მე ვპასუხობ "პატარა ვიცი, სილაში რო თამაშობსმეთქი").
- http://doin.ge/ - ჰექსემ თქვა და აბსოლუტურად ვეთანხმები _ "ნიჭიერი" _ აი ეს არის ერთადერთი ასოციაცია რომელიც ამ ადამიანის მიმართ მიჩნდება. მიხარია რომ მას პირადად ვიცნობ. მის ციფრულ და შემოქმედებით ღირსებებს ნამდვილად ემატება პიროვნული ღირსებები. ის არის ბლოგერი რომელიც ჩემს მიერ ნახსენებ 1, 2, და 3 კატეგორიებში თანაბრად ხვდება.
- http://letitbe-kalo.blogspot.com/ - "ეს ბლოგერი რაღა ჯანდაბაა" _ ზარატუსტრა არა მარა ნინიკო ასე იტყოდა. მეხამუშება კიდეც "ბლოგერად" მოხსენიება, რადგან ნინიკო ჩემი (და არამხოლოდ) აზრით, მწერალია. წერს ძალიან კარგ მოთხრობებს, აქვს არაჩვეულებრივი იუმორი (ოღონდ მხოლოდ "ლაივში", სკაიპში და ფეისბუქზე) და ყოველთვის უხარია როდესაც მიშაზე ვწერ. კიდე აქვს ძალიან ლამაზი ხვეული თმა, რის გამოც მაგონებს ჩემს დეიდაშვილს, მისსავე სეხნიას _ მგონი საკმარისი მიზეზია რომ მისი ერთგული მკითხველი ვიყო.
- http://irunaaway.com/ - საერთოდ არ ვიცოდი რომ წერდა. ეს ის შემთხვევაა, როდესაც ადამიანი ცხოვრებაში და ადამიანი ბლოგზე აბსოლუტურად განსხვავდება ერთმანეთისგან. აქ, არ შეგახარბებთ რამდენად საინტერესო ადამიანია ირინა ცხოვრებაში, მაგრამ აუცილებლად შეგახარბებთ მის ნაწერებს. დახვეწილი სტილი, წერის გამორჩეული მანერა და ძალიან საინტერესო სამყარო.
- http://n-irgendwann.blogspot.com/ ადამიანი იუმორი, ადამიანი ციტატა. ადამიანი რომელიც თავის ნიჭს, წერის სურვილსა და კრეატივს, უანგაროდ და უხვად მიმოფანტავს მეგობრების კედლებზე, კომენტარებად.
რომ არ იყოს ფეისბუქი, მის ბლოგზე ვფიქრობ უამრავი სახალისო, სასაცილო, საინტერესო ნაწერი იქნებოდა. ახლა კი ამ სიამოვნებას, ეგოისტურად, მხოლოდ მისი ფეისბუქმეგობრები ვიღებთ. "ფეისბუქზე გაფანტული შემოქმედება" - აი ასე დავარქმევდი წიგნს, რომელშიც მისი The best of... - ციტატები შევიდოდა. წიგნის უკანა ყდაზე მიწერილ რეცენზიას კი ასე დავასრულებდი _ დიახ, ეს ც-ა _ ბლოგსფეროს ციტატნიცა.
- http://zur.ge/ მასზე ამბობენ ნულზე გაყოფა შეუძლიაო. კიდე ამბობენ რომ ქვედა ყბის მარცხენა მეოთხე და ზედა ყბის მარჯვენა მესამე კბილებს ისე გაუცვლის ადგილებს ვრაფერს გაიგებო. იმასაც ამბობენ "ჰელიო" მისი მოგონილიაო. რავიცი, ბერვ რამეს ამბობენ მაგრამ მე ვიცი რომ ის არაჩვეულებრივად კარგად წერს. აი, გემრიელადო რო იტყვიან. არც თავისი წერის ოსტატობით გაწონებს თავს და არც უცხოსიტყვათა ლექსიკონის განსწავლულობით გძაბავს. მსუბუქად, მარტივად, ადამიანურად.
- http://sweet.ge/ - სიმართლე გითხრათ, ამ ბლოგის დახასიათების წინ დავფიქრდი. საქმე იმაშია რომ ის ჩემი ახალი წამოწყების ელ-მუზა იყო რამდენიმე დღის წინ. მეც დიდი სიხარულით გავუზიარე ფეისბუქზე პოსტი _ მეგონა რომ სახალისო იყო და თვითონაც ბევრს იხალისებდა, მაგრამ პასუხად "Fuck off" მივიღე.
ეწყინა. მე უფრო მეწყინა იუმორის ასეთი აღქმა, მაგრამ საშობაო განწყობა არ მტოვებს და მინდა მასზეც დავწერო.
ვაღიაროთ რომ ცნობადობით ის პირველია. უნიკალური ვიზიტორების ერთგვარი საზომი ერთეულია. მე პირადად შემოვიღებდი, ბლოგის პოპულარულობის კოეფიციენტს S. ჩემი ბლოგის რეიტინგი სადღაც 0.07 სვითი თუ იქნებოდა.
მაია ასათიანის გადაცემის არ იყოს, სვითისაც დიდი სიამოვნებით ვკითხულობ _ ჟიზნენი ისტორიებით გაჯერებულმა, ფბ-ზე რაიმე ხომ უნდა გავასტატუსო?
- გოგი გვახარიას ბლოგი - როგროც ჩემი ძმაკაცი იტყოდა, "აი, გადასვლა იყო პიზდეცო", მაგრამ ანინას დაკვირვებას ამოვეფარები და ისე "გავაპრავებ" _ სვითიც და გოგიც ორივე მემარცხენე ლიბერალები არიან, ასე რომ...
რა უნდა დავამატო ახლა გოგის. ჩემი აღწერა ნამდვილად არ ჭირდება. მადლობას კი დიდი სიამოვნებით ვეტყვი:
- პირველ რიგში იმისათვის, რომ ერთერთი გადაცემა ჩემი "ლექსით" დაასრულა
- მეორე მადლობა იმისთვის, რომ ერთერთი პოსტის გაშეარებით, თავის მეგობრებთან წარმადგინა ფეისბუქზე
- მესამე იმისათვის, რომ რამდენჯერმე ბლოგის სტუმარი იყო, გადაიკითხა და სამახსოვრო ავტოგრაფიც (კომენტარი) დამიტოვა.
- http://bigcrow.ge/ ამ ბლოგერს ძირითადად გოგო ბლოგერებიდან ვიცნობდი ფრაზით _"ისეთი არ ყოფილა მე რომ მეგონა". არ ვიცი რატომ, მაგრამ ყველა გოგოს, ყვავა მოსიარულე ფრედი კრუგერი ეგონა, რომელსაც თითებზე ალესილი დანების ნაცვლად, ელექტრო ფალოიმიტატორები აქვს დამაგრებული.
მე პირადად სექსუალურ მანიაკად ეს ადამიანი არასოდეს წარმომიდგენია (ჰმ, იქნებ იმიტომ რომ ძუძუები არ მაქვს?). პირიქით, საკმაოდ "დასტოინი" პოსტების ფონზე მისი "ნიდასტოინი" იმიჯი (ან ვისთვის როგორ), უფრო მაკვირვებდა. ვიდეო კი, რომელიც ბლოგზეც მიდევს, თამამად შემიძლია წლის ყველაზე სახალისო ქართულ ვიდეოდ გამოვაცხადო.
- http://sabunia.wordpress.com/ - ახლა ვნახე და ბლოგი დაუკეტავს, იმედიმაქვს შსს არ დასდევს და მალევე გახსნის. რო ვთქვა უშუალოდ მისი ბლოგის თავგადამკვდარი მკითხველი ვარ-მეთქი, სულო ცოდვილო _ უნდა მოგატყუოთ. მაგრამ თვითონ ტიპაჟი ძალიან კარგია _ სახეზე შავი ზოლებით, ცინიზმითა და იუმორით კბილებამდე შეიარაღებული ქართული ნეტის ნამდვილი რემბო (ხელსაც მისით იკერავს _ ვნახე!). რომ არა ნიორი, თავად არ ვიცი წლევანდელ ზამთარს გაციების გარეშე როგორ გადავაგორებდი. ასე რომ მადლობა მას ძალისხმევისთვის.
- http://www.dgiuri.com/ -აი, მართლა ბლოგი რა. არც არაფერი ზედმეტი. გემოვნებიანად წერს და გემოვნებიანს კითხულობს. ასე რომ მისი კომენტარი ჩემს ბლოგზე ყოველთვის მხარებს და მაინტერესებს.
- http://dodka.ge/ - ჯერ დაიხოცნენ და შემდეგ იქორწინეს კი არადა, ჯერ გავიცანი და შემდეგ წავიკითხე. გავიცანი და გამაცნო ჯინეტის გენერლები: როკო, საბა, ელერდაშვილი და თვით დიდი კიბორგაც კი. მასწავლა თამაშები: უნო და დიპლომატი. ხოდა, მეც ვიფიქრე: ამან, უნო და დიპლომატი მასწავლა და ზრდილობის გულისთვის მისი ბლოგი, ერთხელ მაინც როგორ არ წავიკითხომეთქი. წავიკითხე და არც ვინანე. თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ უფრო კარგად წერს ვიდრე თამაშობს. საინტერესო კი ის არის, როდესაც წერს მხოლოდ მაშინ არ თამაშობს _ თუმცა ამ აზრის ჭეშმარიტებაში ვიცი ვერავის დავარწმუნებ, ასე რომ გავჩუმდები.
- http://feelgoodvibes.blogspot.com/ და რატო ხელი არ მომტყდება, რომ არ ვახსენო "ბლოგი ესე"? ნამდვილად ვერ გეტყვით _ იქნებ იმიტომ რომ ვიცნობ, იქნებ იმიტომ რომ ფეისბუქზე გვახალისებს, იქნებ იმიტომ რომ "შენი ლექსები ძააააალიან მომწონსო" მითხრა, ან იქნებ სულაც იმიტომ რომ მისი შვილების უცნაურად დასათაურებულ ნახატებზე ვიცინე უამრავი. მოკლედ მომწონს, ვკითხულობ და გირჩევთ თვალი გადაავლოთ.
კიდევ იყო უამრავი ბლოგი, რომელსაც წლის განმავლობაში ვესტუმრე. ბერვი პოსტი ძალიან მომეწონა. ბევრი არც ისე. იმედი მაქვს რომ ბლოგერების მიმოხილვა იქნება თუ ფეისბუქზე "ბლოგერულ კონტექსტში" დამატებული "ფრენდი", კიდევ არაერთ კარგ ბლოგსა და ავტორს აღმოვაჩენ მომავალი წლისთვის.
აი ასე, ვასრულებ წერას და გულს ჭია მიღრნის _ ვინმე ხომ არ გამომრჩამეთქი? თავშივე ვიცოდი რომ ეს ჭია, პოსტის ბოლოს გამიჩნდებოდა და მანამდე დამიღრნის გულს და გონებას, სანამ ვინმე კომენტარში არ მომკბეჩს ჭიიან ადგილს და თავის ბლოგს შემახსენებს _ მე კი ტრადიციულად ვიმართლებ თავს:
მაპატიე თუ გამომრჩი _ ერთი უბრალოდ და დაღლილი პეოქტების მენეჯერი ვარ.
ჰექსეს დახასიათება რა მაგრად მომეწონა :D :D და ზურ.გე–სი :დ
ReplyDeleteსაყვარელიც ხარ და ისაც...
ReplyDeleteყვავს გავუშვებ აწი პენსიაში და კოდალას დავისვამ მაშინ. :)
და კიდევ ბლოგერი "მე,ც" უნდა დავიმატო ფეისბუქზე, თუ უკვე არ მყავს დამატებული. :)
ლაშიკო რა საყვარელი ხარ:)
ReplyDeleteმიპატიებია :)) იმიტო რო მომეწონა, სახასიათოა და საინტერესო :)
ReplyDeleteარა ნუ როგორ გამომრჩა ეს პოსტი დღეს :DDD
ReplyDeleteკარგი მიმოხილვა იყო, ვიცინე, მეზობლებსაც წავაკითხებ :DD
ბლოგროლი გაგიკეთებია და ვინ იქნება ნაწყენი :D
ვაი
ReplyDeleteმადლობა, ძალიან მომეწონა :)))) და გამიხარდა :დ
ვაკომენტებ, მხოლოდ იმიტომ, რომ დავაკომენტო, ისედაც ხომ იცი ჩემი აზრი :)
ReplyDeleteჩემს შემთხვევაში, ვფიქრობ, გადაჭარბებული იყო . ასე თუ გააგრძელეთ, მე ბლოგზე დიდ, ლოყებგაწითლებულ სმაილიკს დავაყენებ ჰედერ-ავატარ-ბექგრაუნდად :D
:*
მადლობა, და ელოდე(თ) ჩემს გამანადგურებელ პასუხს :D
p.s. swavlashi erti moments vtoveb xolme - gamartuli wera :D :D amitom gtxovt ar sheimchniot arc q da arc chemtan :D
ReplyDeleteჰაჰაა, რა მაგარია. გმადლობ გლაშა :–)
ReplyDeleteრომ მიხარია მიშაზე რომ წერ :–))))))) ხო, ექსტრა ლანძღვის საშუალებას მაძლევ ხოლმე :–))))))
mashin, sul pirvlead rom gavxseni blogi vardisferi pantera merqva Ö=
ReplyDeleteვაი
ReplyDeleteმადლობა, ძალიან მომეწონა :)))) და გამიხარდა :დ