ყველანი ფეისბუქზე - გადამწყვეტი ბრძოლა იწყება!!!

დღეს ია ანთაძის სტატია წავიკითხე.

გირჩევთ თქვენც წაიკითხოთ, მაგრამ თუ მაინც გეზარებათ მოკლედ გეტყვით, რომ სტატიაში "პოსტვარდებისრევოლუციური" ოპოზიციის ლიდერებია მიმოხილული, რომლებიც ერთი და იმავე სცენარით მოქმედებენ:

1. მოუწოდებენ ხალხს
2. გაჰყავთ ხალხი ქუჩაში
3. აბრუნებენ ხალხს სახლში

სტატიაში საუბარია, ხალხის მოლოდინზე, რომ მსგავსი შეკრება ხელისუფლების რევოლუციის გზით შეცვლით დამთავრდება. თუმცა თავად ლიდერებმა იციან რომ ეს ვერ მოხდება "უსისხლოდ" და გადამწყვეტ მომენტში მათ არ ჰყოფნით გამბედაობა, უმეთაურონ ეგზალტირებულ და ქუჩაში გამოსულ "სახალხო არმიას".

ხალხის მოტივაცია მარტივია და გასაგებია. მაგრამ, რა ამოძრავებს ოპოზიციას? - ვფიქრობ ეს შეკითხვა სერიოზულად უნდა დაისვას.

მათ ნახეს რომ ხალხი გამოდის, მათ იციან რა მოცულობის ხალხი გამოდის, მათ იციან რა მოხდა შვიდ ნოემბერს. მაშ რატომ აგრძელებენ პერმანენტულად ზემოთხსენებული სამპუქტიანი რიტუალის გამეორებას? დავიჯერო, სჯერათ რომ "მიტინგ"-ზე სახელის გადარქმევით და "სახალხო კრების" დარქმევით, პარლამენტის წინ მიწა გაიხსნება და რაიმე სასწაული მოხდება?

ვერც იმას ვიჯერებ მაინც და მაინც, რომ რამდენიმე თვიანი "სამიტინგო" მზადების შემდეგ, გადამწყვეტ მომენტში სძლევთ ხოლმე სისხლისღვრის შიში და აღელვებულ მასას თბილ სახლებში დაბრუნებას და "შუა ქალაქის" ყურებას ურჩევენ.

მაშინ რაშია საქმე? რაიმე ლოგიკური მოტივაცია ხომ უნდა ჰქონდეთ ასიათასობით ქართველის ქუჩაში გამყვან ბრძენ ოპოზიციონერებს?

თუ შეამჩნიეთ ბოლო პერიოდი დიდი გაწევ-გამოწევაა ხელისუფლებას და ოპოზიციას შორის "რამდენი ადამიანი მივიდა მიტინგზე". შთაბეჭდილება მრჩება რომ ნებისმიერი მიტინგის შინაარსი, მნიშვნელობაც და დედააზრიც ერთადერთი პარამეტრით იზომება - "რამდენი კაცი მოვიდა მიტინგზე"!

ლამისაა მიტინგზე შესასვლელი საშვების და მოსაწვევების დარიგება დაიწყონ ხალხის უფრო ზუსტად ასაღწერად.

გახსოვთ ფილმი "მამაცი გული"? - თითეული მოგებული ბრძოლის (და არა ომის) შემდეგ, შოტლანდიელი დიდგვაროვნები, ერთმანეთს რომ ეჯიბრებიან ინგლისის მეფე - გრძელფეხასგან, მიწებისა და სხვადასხვა ტიტულების მისაღებად?

არ ვიცი რატომ მაგრამ, როდესაც რომელიმე სახემოხატული ოპოზიციის ლიდერი მორიგ "საბოლოო ბრძოლას" იწყებს და ხმალამოღებული ემუქრება მიშას რომ "მოდის", სწორედ ეს ფილმი და ინგლისის მეფის მიერ მოსყიდული დიდგვაროვნები მახსენდება.

ვიკილიქსს თუ არ დახურავენ ვშიშობ, მალე ვიხილავთ ოპოზიციის რომელიმე ლიდერის მიერ ხელისუფლებისადმი გამოწერილ ინვოისს:

ღირებულება: 1 კაცი - 10 ლარი
მოცულობა: 100 000 (ასი ათას) კაცი
მთლიანი ღირებულება...


ხალხიც, დონჟუანის მორიგ სატრფოსავით დარწმუნებული რომ ამჯერად ყველაფერი სხვანაირად იქნება და მიტინგზე დაწყებული მსუბუქი ფლირტი ტრადიციული "ქართული ოჯახის" შექმნით დასრულდება, მაინც გავა ქუჩაში.

ასე რომ იქნებ ოპოზიცია კარგად დაფიქრდეს და წინასწარვე ნათლად ჩამოაყალიბოს რისთვის თხოვს ხალხს რუსთაველზე გასვლას. მეტი კრიატიულობა მეგობრებო - ფეისბუქის ერაში ვცხოვრობთ, რა დროს ქუჩაში და ყინვაში შეკრებაა? პირდაპირ სახლიდან გაუსვლელად - არა? თან მომავალზეც იფიქრეთ - ვერავინ წამოგაძახებთ რისთვის ვიდექით იმ ყინვაში ქუჩაშიო.

ამასთან, არც თქვენ დაგჭირდებამ იმ ცოდვით სავსე დინამიკების პარლამენტთან მითრევა და მიკროფონების იზოლაციებით ერთმანეთზე გადახვევა. არც ჩვენ მოგვიწევს ბუნებრივი მოთხოვნილებების უბიოტვალეტო და უსველწერტილო რუსთაველზე დაკმაყოფილება.

ერთი ჯგუფი რომ გავაკეთოთ და მოწოდებები პირდაპირ ვოლზე რომ დაპოსტოთ? წარმოიდგინეთ რომელიმე თქვენგანი "ასტატუსებს" - "მიშა მოვდივარ!!!" და მთელი ფეისბუქი ერთსულოვნათ "გილაიკებთ". თუ ეს პროდასავლური ფეისბუქი არ გაწყობთ, კი ბატონო - ოდნოკლასნიკზე შევიკრიბოთ _ ლაიკები ვერა მარა "ხუთი პლიუსებით" არ დაგაკლდებათ პირობას გაძლევთ.

დღეისათვის ფეისბუქზე 400 000 - ქართველი არის რეგისტრირებული. იდეა ცუდი მართლა არ უნდა იყოს, თუმცა ერთი ნაკლი თავად ვუპოვე:

ეგზალტირებულ ხალხს "სტატუსიდან" რო შესძახებენ _ "ასეთ და ისეთ საქართველოს გაუმარრრრრ-ჯოსო"...

"...ჯოს...ჯოს...ჯოს" - კომენტარებში ერთდროულად და ერთხმად როგორ უნდა ვუპასუხოთ ცოტა რთული სათქმელია, მაგრამ ეგ არაფერი _ რამეს აუცილებლად მოვიფიქრებთ!

მაშ ასე მეგობრებო, წინ ფეისბუქზე - გადამწყვეტი ბრძოლა იწყება!