- ღუაწლსა დიდსა შესვლად ხარ, პრეზიდენტო. ეკრძალე ძალაუფლებასა შენსასა, ნუუკუე ხალხმა, ვითარცა სრსვილმან, საძოვარი პოოს შენ თანა.
ხოლო პრეზიდენტმა მრქუა მე:
- ხუცეს, და მეცა დიდსა ღუაწლსა განმზადებულ ვარ.
და მე ვარქუ მას:
-ეგრეთ არს. მხნე იყავ, მოითმინე და სულგრძელ!
ხოლო მან მრქუა მე:
- ჩემდა მარტოჲსა არიან ჭირნი ესე.
ხოლო მე ვარქუ მას:
- ჭირი შენი ჭირი ჩუენი არს და სიხარული შენი სიხარული ჩუჱნი არს. ჩუჱნი არა ჴოლო თუ პრეზიდენტი ოდენ იყავ, არამედ ჩუჱნ ყოველთა ვითარცა შვილთა, გუხედევდ.
და ვარქუ მე სანატრელსა მას ხუაშიადად-რე:
- ვითარ გეგულების, მითხარ მე, რაჲთა უწყოდი და აღვწერო შრომაჲ შენი.
ხოლო მან მრქუა მე:
- რაჲსა მკითხავ ამას?
და მე მიუგე და ვარქუ მას:
- მტკიცედ სდგაა?
No comments:
Post a Comment