ქართული-მეთქი განგებ დავწერე და არა საქართველოში მცხოვრები _ საქართველოს მოქალაქეები ხომ საზღვარგარეთაც მრავალდ ცხოვრობენ.
ემიგრანტებისთვის ყოველთვის გაცილებით რთულია, შორიდან, კომფორტულად მოწყობილი ქვეყნიდან ადევნონ თვალი თავის ქვეყანას _ ომი იქნება ეს, გაყალბებული არჩევნები თუ პატიმრებისადმი არაადამიანური და ძალადობრივი მოპყრობის ფაქტები.
დღეს მეილზე მეგობრის წერილი მივიღე, რომელიც საზღვარგარეთ ცხოვრობს და აქაურ ამბებს შორიდან მეკითხება:
ძალიან დაძაბული ვარ...
ყველაფერ უბედურებასთან ერთად სამსახურში წასვლა მრცხვენია. ორი დღის წინ ვყვებოდი რა მაგარი ქვეყანაა საქართველო, რომ მაგარი ადგილია შვებულების გასაკეთებლად, რომ ვშენდებით და ვვითარდებით...
ნეტა არ მკითხონ არაფერ ამ ამბებზე, იმიტომ რომ არ ვიცი რა ვუპასუხო...
მეც მრცხვენია, მაგრამ მრცხვენია ქართული საზოგადოების იმ ნაწილის გამო, რომცლიც მხარს უჭერს მმართველ გუნდს, მთავრობას, პრეზიდენტს, არ გამოხატავს აღშფოთებას და უარესი _ არის ჩუმად.
რა გაეწყობა _ ეს ჩემი ქვეყანაა, უდიდესი წარსულის, საუკუნეებ გამოვლილი, უძველესი ერი. ერი, რომელმაც სავარაუდოდ გენური მუტაცია განიცადა.
P.S. ამავე მეგობარმა ფეისბუქზე სოლიდარობის გამოხატვის მიზნით შავი ავატარი დაიყენა და როგორც მითხრა, არჩევნების დღეს (რომელიც საზღვარგარეთ ბუნებრივია სამუშაო დღეა) სამსახურიდან ითხოვს თავს, რადგან თავისი ქალაქიდან რამდენიმე ასეული კილომეტრით დაშორებულ საარჩევნო უბანზე მივიდეს და მხარი დაუჭიროს "ქართულ ოცნებას".
No comments:
Post a Comment