Thursday, July 12, 2012

მომენატრე

მომენატრა კანი შენი ხორკლიანი
სუნი ქვიშის, შემომძრვალი ნესტოში
შენს მუცელზე ფეხშიშველი ბოდიალი
და ჰამაკი, ნებივრობა ეზოში

მომენატრა შენი ცელქი ენით ლოკვა
პირში გემო, ჩარჩენილი მარილის
ეს სურვილი აღარ ვიცი როგორ მოვკლა
შენს სხეულზე დაცემული არილის

მომენატრა შენი ვერცხლის სამაჯური
ღელვა მუცლის, წამოშლილი ქაფებად
ევკალიპტის ტყე შენს წელზე გადასული
შიშველ მკერდზე გადაცმულ ჭრელ კაბებად

მომენატრე მოხარშული სიმინდივით
ხურდასავით გადაცვლილი სხვაში
ვეღარ გიტან მოღრუბლული ამინდივით
აღარ მინდა შენში, ანუ ზღვაში

10 comments:

  1. შენმა მუზებმა აშკარად გამოიღვიძეს :)

    ReplyDelete
  2. უბრალოდ ზღვა მომენატრა :)

    ReplyDelete
  3. ვაა, რაღაც ძაან დამწვარი ხარ :)

    ReplyDelete
  4. Dv0rsky
    ლექსი ეძღნება თავიდან ბოლომდე ზღვას - ეს ერთი :)

    და მეორე - ყოველთვის მაგრად ვხალისობ ჩემი ლექსებისა და რეალობის არაადეკვატურ (საპირისპიროც კი) დამოკიდებულებას, როგორ აღიქვამენ :)

    ReplyDelete
  5. რამდენი წელია არ გინახავს? :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. მოდი ასე ვთქვათ - რამდენი ხანი არ მიცურავია ზღვაში...
      ძალაინ ბევრი წელი. გახსენებისაც მეშინია ნინი. მგონი 7 :) ან 5..არ მახსოვს :)
      ადრე, ადრე... ძალიან ადრე ვიყავი დასასვენებლად ბოლოს :)

      Delete
    2. მერე? შენ ხომ მაინც გაძლევენ შვებულებას?
      1 კვირა სხვა ქალაქიდანაც შეიძლება მუშაობა.

      Delete
    3. აქამდე ვერ ვახერხებდი. ვნახოთ. :)

      Delete
    4. რა მაგის პასუხია და.
      შენი ბლოგ ლისტი ჭედავს?

      ჩემს 8 თვის წინანდელ პოსტს აჩვენებს :დ

      Delete
    5. Done - გავასწორე :)

      Delete