Tuesday, July 3, 2012

წარმოსახვა #37.2

გამთენიისას
წვიმისგან ამღვრეულ
ვიჯექით ტბის პირას
გვისმენდა ლისი
ჩემი თითები
შენი ტუჩები
და ჭიპთან
არარსებული პირსი

ისუნთქე, ოღონდ ღრმად
და ცხელი ჰაერით
გაჭერი ნაპირთან
ჰაერი უხეში
მე მხოლოდ შენს ქორფა ძუძუებს აღვიქვამ
კენჭში თუ ქვაში, ტოტში თუ ხეში

ისუნთქე თანაბრად, ატოკე მუცელი
ჩიტები არაფრად გვაგდებენ, მღერიან
და ლიფი, წუხელის გამოუცვლელი...
მე დაგიტოვებ, ეს ბოლო ღერია

გამთენიისას
წვიმისგან ამღვრეულ
ვიჯექით ტბის პირას
გვისმენდა ლისი
ჩემი თითები
შენი ტუჩები
და ჭიპთან
არარსებული პირსი

No comments:

Post a Comment