გასაუბრება

ფეისბუქზე ერთ პოსტს წავაწყდი _ გასაუბრებაზე მიმავალ სტუდენტს გული უფრიალებს და ღელავს. სტანდარტული სიტუაციაა არა? განსაკუთრებით თუ გასაუბრებაზე სადმე "მაკდონალდსში" ოპერატორის ვაკანსიაზე კიარა, თვით რომელიმე "ვეებერთელაა" ბანკში მიდიხარ.

მე თავად არაერთხელ ჩამიტარებია გასაუბრება. ოდესღაც მეც მივსულვარ გასაუბრებაზე _ ერთი წვერგაუპარსავი, "კლეჩატსაროჩკიანი" და ჯინსებიანი სტუდენტი. შესაბამისად მრავალი წლის განმავლობაში რამდენიმე დასკვნა გავაკეთე გასაუბრებებთან დაკავშირებით.

ვეცდები რჩევების სახით გაგიზიაროთ:

1. იყავით აბსოლუტურად თავისუფალი. დაძაბულობა რომ მოიხსნათ წარმოიდგინეთ, რომ არ აგიყვანეს - დაიქცა ქვეყანა?


2. იყავით აბსოლუტურად გულწფელნი. ნუ ეცდები ფაქტების შელამაზებას. თუ რაიმე არ იცი, თქვი რომ არ იცი. თუ ისეთ სტანდარტულ გასაუბრებისეულ სისულელეს გკითხავენ, როგორიც არის "შენი ყველაზე კარგი და ცუდი თვისება მითხარიო" გულწფელად, გაპრანჭვის და ზედმეტი ფიქრის გარეშე უპასუხეთ რაც ენაზე მოგადგებათ (მაგალითად მე ვუთხარი დილით ძილი მიყვარს და ვიცი ხშირად დავიგვიანებ, მაგრამ პასუხისმგებლობის გრძნობა მაქვს და კიდე შემოქმედებითად მივუდგები ყველაფერსთქო)

3. არავის არ ახსოვს კონკრეტულად რა ილაპარაკე... პირველი რაც ამახსოვრდებათ, არის გაჩენილი შეგრძნება _ სიმპათია: თამამი, ცოცხალი, გახსნილი... "სმართ" - რასაც ქვია.

აი, ეს გახსენდება ხოლმე, როცა გასაუბრების შემდეგ მაგიდაზე დაგროვილ CV-ებს დახედავ.ძალიან დაღლილს დიდად არ გახსოვს კონკრეტული არაფერი _ უბრალოდ შეგრძნებები რჩება.

გარდა იმისა, რომ დალიოთ სპრაიტი და იყოთ ის ვინც ხართ _ ანუ თავისუფალი, არის კიდევ რამდენიმე პრაქტიკული რჩევა. მაგალითად არ დაისხათ მძაფრი სუნამო (შეგახსენებთ 70% ადამიანების ყავას მაშინ ყიდულობს თუ მის სურნელს გრძნობს, 20% თუ ხედავს მას ვიზუალურად ხოლო 10% წარწერის ამოკითხვის შემდეგ). ეცადეთ არ ჩაიცვად ლეოპარდისტყავისფაქტურიანი ელასტიკები და ზედა (ვიცი, რომ ძალიან მაგარია მაგრამ რიავიცი _ მაინც მოვერიდებოდი) და სხვა მრავალი.


დაბოლოს, რომელ დიდ კომპანიაშიც არ უნდა მიდიოდეთ გასაუბრებაზე, როგორ შორეულად და მისტიურადაც არ უნდა გამოიყურებოდეს ამ შენობის ვრცელი დერეფნები და პროექტორიანი შეხვედრის ოთახები, გახსოვდეთ რომ იქ სრულიად ჩვეულებრივი ხალხი მუშაობს, რომლებსაც ერთი სული აქვთ როდის მოიხსნიან ყელზე მოჭერილ ჰალსტუხს, შეიხსნიან კორპორატიული კაბის სარტყელს და პარასკევ საღამოს მეგობრებთან ერთად მააააააააგრად გამოთვრებიან.