Monday, January 2, 2012

პრენეკროფილური

ორივეს როცა ძალიან გვინდა
უშინაარსოდ ნუ მეპრანჭები
მინდოდა, მსურდა და თქეშად წვიმდა...
რომ ზურგზე მეგრძნო შენი კლანჭები

ორივეს როცა ხშირი გვაქვს სუნთქვა
ხმა ფიქრებს გვიმღვრევს, ცხელია კანი
და რასაც გული მკარნახობს სულ ვთქვა:
მე მხოლოდ შენი მაღელვებს ტანი

ვერ მოვისვენებ სანამ მინდიხარ
სანამ ბოლომდე არ დავიცლები
და როცა შენში შევიგრძნობ ჩემს თავს
ძალიან მშვიდად გარდავიცვლები
Posted by at
Labels:

4 comments:

  1. fiqroJanuary 2, 2012 at 6:19 PM

    ოჰოო

    ReplyDelete
  2. sofoJanuary 3, 2012 at 9:16 AM

    rogor nacnobia rasac wer ici?

    ReplyDelete
  3. ბუშკაJanuary 3, 2012 at 2:29 PM

    "და როცა შენში შევიგრძნობ ჩემს თავს
    ძალიან მშვიდად გარდავიცვლები"
    თუ ამ ლექსის ადრესატი ნეკროფილი არაა, მაშინ ცოტა ანგარიში გაუწიე და მთლად სექსის დროს ნუ ჩააკვდები ლაშა :დ

    ReplyDelete
  4. lasharelaJanuary 3, 2012 at 3:06 PM

    ბუშკა
    ლექსის სათაურებს არ კითხულობ? ის ლექსის ნაწილია ხოლმე :)

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)