ტაფის ქონა, არანაირად ნიშნავს რომ პოვარი ხარ
ვფიქრობ, რომ მაქვს უფლება დავწერო ის რასაც ვაპირებ - მე, სამტრედიიდან ჩამოსული სოფლელი, მაღლივდამთავრებული, ატას ბანკზე გადამხტარი ბლოგერი.
ხო, მე კორპორატიული ვარ. ვიყავი უფრო სწორად. მეკეთა ჰალსტუხი და თქმას იმისას რომ "პოეტი ვარ", ყოველთვის ვამჯობინებ, თავდაცვის ინსტიქტიდან გამომდინარე, მოგახსენოთ რომ "მე ერთერთი კომპანიის დამფუძნებელი" გახლავართ. მაგრამ მაინც.
ტაფა მაქვს თუ არა, მე მსურს ასე თუ არა, გარკვეული რეგალია - ბლოგერი, გარკვეულ წილად ჩემი კუთვნულებაა.
ბოლო პერიოდში, რატომღაც ხშირად მიწევს საუბარი ბლოგინგზე... ათას სისულელეებზე, ალტერნატიულ მედია საშუალებაზე... და ... და... ქართველ ბლოგერებზე...
რას აღარ მოისმენ. ზოგი პოლიტ-ანგარიჟერებულია და მხოლოდ ამ ჭრილში განიხილავს - ეგენი, ЖЖ-ზე პრო-სამთავრობო პოსტებს წერენ (ოღონდ მანახა და თუნდაც პრო-პრო-პრო ვისიც გინდა იყოს :)) ), გოგიც "აა, ბლოგერები - თინეიჯერები რომლებიც მარტო ძუძუებზე (და გოგოები არამარტო) რომ წერენ? ან კიდევ "უი, მოცლილი ტიპები, ონლაინში რომ ათას სისულელეს წერენ"...
და ყოველ ხუმრობაში არსებული სიმართლის მარცვლის არ იყოს, ვხვდები რომ მარცვალ-მარცვალ სტერეოტიპულ, კარგად გამომცხვარ პურთან მაქვს საქმე.
ერთადერტი მიზეზი რის გამოც არ პოსტს არ დავწერდი, არის ის, რომ მინდა არ მინდა ბლოგერებს სულზე მოველამუნები - მაგრამ მკიდია! ვისაც რა უნდა ის დამწამოს.
მე, სამტრედიიდან ჩამოსულმა სოფლელმა, მაღლივდამთავრებულმა, ათას ბანკზე გადამხტარმა ბლოგერმა მინდა ჩემი მოკრძალებული აზრი გამოვთქვა - ხალხს, რომელთა ნააზრევსაც თქვენ სხვადასხვა ბლოგებზე ეცნობით, იქნება ეს პირადი (ყავა დავლიე დილით) თუ პოლიტიკურ-ანალიტიკური, კრიტიკულ-სარკასტული თუ ლიტერატურული მიმოხილვა, გარკვეული ნიჭი და ცოდნა გააჩნიათ. ყოველ მათგანს გარკვეული პეწი აქვს - ზოგს ცოდნა, ზოგს უნარი თავისი პირადი ისე საინტერესოდ დაგილაგოთ რომ, არც ისე გამოსხივების მქონე მონიტორებზე გაკითხოთ, ზოგს იუმორი, ზოგსაც უბრლაოდ საინტერესო ინფორმაცია... და ზოგს არა - ზოგჯერ.
ყველა მათგანს აქვს გარკვეული ნიჭი, უნარი. ბლოგის მიღმა ისინი, ხშირ შემთხვევაში ძალიან საინტერესო ადამიანები არიან. და ის რომ ზოგიერთი მათგანი თავის პირადს ასე თამამად ამზეურებს, ნუ გაფიქრებინებთ რომ მხოლოდ კომპლექსებით სუბლიმირებენ ციფრულ სამყაროში.
მოკლედ, ძალიან პათეთიკაში რომ არ გადავიდე - ნუ აყვებით სტერეოტიპებს და ნუ შეხედავთ ყველაფერს ეგზომ პრიმიტიულად. ერთ ქვაბში მოხარშვის პრინციპსაც ნუ აქცევთ ლიტონ სიტყვებად.
მე პირადად საინტერესო ადამიანი აღმოვაჩინე, სივრცეში რომელსაც "ბლოგო-სფერო" უფრო სწორად კი "ქართული ბლოგო სფერო ეწოდება"...
ზოგი მათგანი ვიტგენშტეინის ხოჭოებს გვაცნობს, ზოგიც ლუის ბერიოზაბალის თარგმანებს გვიზიარებს, ზოგი... ზოგი გვიყვება როგორ დაშორდა "თავის ბიჭს"...
და ეს მრავალფეროვნება მე პირადად იმდენად მხიბლავს რომ თამამად ვიტყვი - მეყოფა სერიოზულობა, ძუძუებს გაუმარჯოს!
No comments:
Post a Comment