გზა არეული.... ეული...
ვიღაცა თერგ დალეული....
ეს მწვანე მთები...ტყეები...
ოცნებით გადარეული...
ჩვენ ერთად დიდხანს ვიარეთ
და ბევრი რამე ხდებოდა
მაგრამ არასდროს და არსად
სული ქართული ტყდებოდა
ჩემი ქართულით ვამაყობ
თუნდ ბოლო იყოს დროება
ჩემი ამაყი ქვეყნა
და ჩვენი სარწმუნოება...
პატრიოტული მოტივი ლაშარელას შემოქმედებაში :)
ReplyDeleteვაა, რა პატრიოტები ვართ! ფანტასრტიური ლექსია! :)
ReplyDelete