დაუმთავრებელი ფიქრების მთები
ნაცარს ვქექავ და ბუხართან ვთბები
ცხოვრება რაღაც ინტრიგებს ხლართავს
და პულტიც არხებს რატომღაც არ რთავს
მივყვები მწკრივად ფიქრების მავთულს
გავცდი შენს ოთახს, გავცდი შენს სართულს....
გახსოვს ბალახზე ლოკოკინები?
შენი დამცხვარი თხელი ბლინები?
ერთხელ გაკოცებ თუ ნებას დამრთავ
ეს ფილმი ვნახოთ... მერე გადავრთავ...
შეიძლება მეც გაკოცო?!
ReplyDelete”ცხოვრება ილუზიაა. . . მთავარია არ შეგეშინდეს” და პულტით არხების გადართვა ყოველთვის შეძლო:)
ReplyDeleteძალიან ლამაზია.ახლა მივხვდი რა კარგი "ბავშვობა მქონია" და როგორ მაკლია ეს ყველაფერი ახლა. ძალიან ლამაზად წერ.
ReplyDelete:)ar vii ra vtqva,ubralod aq var...
ReplyDeleteთუ აკოცებ სატელევიზიო არხებს როგორრა დაუბრუნდები?:)))
ReplyDelete