მარცვალმარცვალ

მარცვალ მარცვალ
წვეთ წვეთ
დავიღვრები...
მიყვარხარ და არასოდეს
დავიღლები...

ეს ლექსი არასოდეს არმოყვება,
შენი სუთქვა სახლში
გამომყვება....

დილის ყვავილივით
გაიხსენი
ჩუმად რატომ ტირი
ამიხსენი...

მარცვალ მარცვალ
წვეთ წვეთ
დავიღვრები...
შენით არასოდეს
დავიღლები...

კიტრის მწნილი

მე კორპორატიული ვარ. კორპორატიულად ვიცვამ და ვიღიმები. კორპორატიულად ვჭამ და სამი ზარის შემდეგ სტანდარტების თანახმად ვთიშავ ტელეფონს. მე კორპრაციის სახელით ვაწარმოებ მოლაპარაკებებს და კორპორაციის ტუალეტში დავდივარ.

კორპორატიულად მიხარია და კორპორაციულად მერევა გული.... სისხლი კორპორატიული ერითროციტებით მაქვს სავსე და ჩემი ტრომბოციტებიც სრულიად კოპორატიულ ანტისხეულაკებს გამოყოფენ, იმ შემთხვევაში თუ სისხლში თვისუფლების სურვილი ან სხვა რაიმე უცხო სხეული მოხვდება.

მე მომწონს ვიყო კორპორატიული, მომწონს მქონდეს საყვარელი ფერი რომელიც რა თქმა უნდა კორპორატიულს ემთხვევა. თმებსაც კორპორატიულად შევიღებავდი კორპორატიულივე წესდება რომ არ კრძალავდეს მსგავს ცვლილებას გარეგნობაში.

მე კორპორატიული ვარ....

მაწვნის სალათი

აიღეთ სამი ოთხი თავი პრობლემა, წვრილად დაჭერით და კაკრგად მოხარშეთ. ერთი თავი ცენტრალური ნერვული სისტემა, ჯერ გაფხიკეთ და შემდეგ კარგად გახეხეთ. მწარე სოუზის მოსამზადებლად გამოიყენეთ რამდენიმე ადამიანი რომელიც სრულიად უმიზეზოდ ბრაზს დაგანთხევს. თავზე მოაყარეთ წვრილად დაფქვილი ფინანსები (დაუშვებელია სანელებლები – რწმენა, სიყვარული და მეგობრობა). ყველაფერი ერთად ნაზად აურიეთ და დადეთ ლამაზად გაფორმებულ თეფშზე. მოულოდნელი არომატისთვის, შეგიძლიათ გამოიყენოთ მეზობელთან ჩასული წყალი.

კერძი უნდა მიირთვათ ცივად.

არ გტოვებ

წავალ და ლექსებს დაგიწერ
მოვალ და გეტყვი ჩურჩულით
როდესაც ვინმეს უყვარხარ
მარტივი არის თუ რთული?

წავალ და ლექსებს მოგიტან
მემგონი ღუბლებს გამოვცდი
კიდევ ცოტაც და მეც მოვალ
მოვალ და ნაზად დაგკოცნი

ეხლა წავალ და გინატრებ
თვალები უნდა დახუჭო
მე სწორედ ამ ლექსს გაჩუქებ
შენ შვილი უნდა მაჩუქო

მე ეხლა წავალ ცოტახნით
წავალ და გაგამარტოვებ
სადაც არ უნდა წავიდე
მე არასოდეს არ გტოვებ...

ალბათ მიხვდები

ღიმილი გიხდება
კოცნით მიხვდები
როგორ ავაწყვე
შენზე ფიქრები

კარი იღება
მაგრამ მიღება
კარის გაღებით
არ დაიწყება...

მივყვე ოცნებას?
გავყვე ჩვენს ქოხში?
თუ გამოვფხიზლდე
და ვჭამო ბორში?

გიხდება ღიმილი
ალბათ მიხვდები
შენზე ოცნებას
საით მივყვები

ჭიანჭველაჭამია

ავტორმა შექმა ჰერალდიკის უმაღლესი მწვერვალი... ლოგო ლოგოთა შორის...

მან ამ ლოგოში მოათავსა:
გემი
საათი
მიზანი
დისკი
წარწერა ამო ლათინურად და ქართულად

მზეზე გარუჯული მაჩვი, ჭიანჭველაჭამია

და ასე შემდეგ...

ამ ლოგოს ავტორი სამუდამოდ შევა ისტორიაში როგრც ჰერალდიკისათვის ახალი მიმართულების მიმცემი. როგორც ჰერალდიკის მამა...

დააფასეთ დიდი ადამიანები:
ლ. კვანტალიანი... 2004 წ.

P.S. ეს ნაწერი 2004 წლით თარიღდება. უბრალოდ არ მახსოვს, რას ვწერდი და რისთვის :)

გზა მთები

გზამ მთებში მატარა
მიყვარხარ – და რატომ?
იცოდე პატარა
მე ურცხვად გღალატობ...

გზამ შენსკენ მატარა
მინდოდა – ვერ ვგრძნობდი
ვბედავდი... გხედავდი...
ვერასდროს ვერ გცნობდი...

ეხლა ხომ ჩემთან ხარ
თქვი ისევ გინდები?
და ის დრო პატარა?
ის ჩემი წინდები?

გზამ მთებში მატარა
მიყვარხარ – იცოდე....

Art is Free

მოწყენილი კუთხე
ლუდი ორი კათხა
მოვუკიდოთ სანთლებს
და დავიწყოთ გახდა...

კედელი და ტახტი
მაგიდა და ფარდა
ყველაფერი იყოს
ამ საწოლის გარდა...

მერე სადღაც ვიფრენ
გადაკეტე კარი?
მეკვრის შენი თმები
და მცნობს შენი კანი

მოწყენილი კუთხე
ლუდი ორი კათხა
მოვუკიდოთ სანთლებს
და დავიწყოთ გახდა...

მე მახსოვს

დაუმთავრებელი ფიქრების მთები
ნაცარს ვქექავ და ბუხართან ვთბები

ცხოვრება რაღაც ინტრიგებს ხლართავს
და პულტიც არხებს რატომღაც არ რთავს

მივყვები მწკრივად ფიქრების მავთულს
გავცდი შენს ოთახს, გავცდი შენს სართულს....

გახსოვს ბალახზე ლოკოკინები?
შენი დამცხვარი თხელი ბლინები?

ერთხელ გაკოცებ თუ ნებას დამრთავ
ეს ფილმი ვნახოთ... მერე გადავრთავ...

დროდადრო

დრო და დრო
დროც დარდობს
რომ გარბის
რომ არ თმობს....

დრო და დრო
ვოცნებობ
რომ მიყვარს...
რომ მახსოვს...

გზა და გზა გეძებ და
ნელ–ნელა ვბერდები
ნაკვალებს ვპოულობ
და მაინც ვერგხვდები

დრო და დრო
დროც დარდობს
რომ გარბის....
რომ ჩქარობს....

ვეჩეთავე – მე მას

გამეღვიძა.... თავი მისკდება... გამომშრალი პირი ძლივს ავამოძრავე ხელის ფათურით იატაკზე დაგდებული კოკა–კოლას ბოთლი ვიპოვე და მოვსვი....ცალი თვალი ძლივს გავახილე და იქვე მიგდებულ მობილურს დავხედე.... 3 იანვარი....

ოთხდი დღეა და ოთხი ღამეა ვსვამ....შუადღეს ვისვენებ.... ქართული ტელესირვცის დამსახურებით ტელევიზორში საინტერესოს ვერაფერს ვპოულობ.... წამოწოლილი მუხლებზე ნოუთბუქს ვიდებ და ....

მეგობრების სიას გადავხედე... ონლაინში არავინ არის "იაკუნა 21"–ის გარდა... კონიაკისგან გამომშრალი ტვინის ნაოჭები დავძაბე....იაკუნა...იაკუნა....ოცდაერთი...იაკუნა...

გამახსენდა... მეგობრებში ეს გოგო იმიტო ჩავამატე რომ მისი მაღალი ფეხები და მოშიშვლებული მუცელი მომეწონა. ფოტოებიც უხვად გადმომიგზავნა. ნორმალური გოგო ჩანს, ვიფიქრე გულში და გადავწყვიტე ახალი წელი მიმელოცა.

– გამარჯობა იაკო.
– გამაჯობააა....
– გილოცავ ჩემო კარგო...მრავალს დაესწარი და ყოველივე კარგს გისურვებ ამ ახალ წელს...სიკეთე და ბედნიერება არ მოგკლებოდეს...
– შენც გილოცააავ....

დიალოგის დასაწყისშივე მივხვდი რომ "პახმელიას" თუ გამიმწვავებდა თორე
გამოყვანით ნამდვილად ვერ გამომიყვანდა.... ტელევოზორს გავხედე...."ცისფერ მთებს" მოვკარგი თვალი და შევეცადე უმტკივნეულოდ გადავრთულიყავი ჩათიდან ფილმის ყურებაზე....

– როგორხააარ – დამასწრო იაკუნამ...
– ცოტა თავი მტკივა... "ცისფერი მთებია" ტელევიზორში. კარგი ფილმია
– ხო ვიცი, არ მიყვარს ეგ ფილმი ნერვები მეშლება – მომწერა იაკუნამ და ტექსტს ბოლოს "გაღრიჭული" სმაილიკი მიახატა

სიმართლე გითხრათ არ ველოდი.... ერთადერთი რაც მოვახერხე მეც "მივუსმაილე"– გაკვირვებულივარ, ყბა ჩამომვარდა და ჩაფიქრებული თავს ვიფხანთქო....

ხელები გავასავსავე და იაკუნას კინომატოგრაფიული კრიტიკით, აზარტში შესულმა გავაგრძელე:

– რომელი ფილმი გიყვარს მითხარი გთხოვ. ("ნეტა რას იტყვის" სმაილი)
– (კბილებ დაღრეჭილი) ქართული?
– სულერთია! (სმაილი "ოღონდ შენ მითხარი")
– რავი უფრო დრამა... უჟასწიკებიც მიყვარს, ოღონდ ღამე. (თვითკმაყოფილი სმაილი)ეხლახანს ვუყურე "სიამაყე და ცრურწმენა" (სმაილი "მმმმმმაგარია")
– ოოო, "სიამაყე და ცრურწმენა" კლასიკაა! – (სმაილის გარეშე. მაინც მეუხერხულა)
– არა, მელოდრამაა.
– რატომღაც კლასიკა მახსოვდა. რაზეა ეგ ფილმი? (გადავწყვიტე სმაილები აღარ გამომეყენებია)
– რაზე და სიყვარულზე. ხუთი დები, რომ არიან და მდიდარ კაცს რომ შეუყვარდება ერთერთი და.
– მერე? სიუჟეტი როგორ ვითარდება?
....
–სორი გამეთიშა, ბოლოს რა მკითხე?
–ფილმი როგორ გრძელდებათქო?..
– როგორ და ორივე ამაყია და გოგოს დედა შვილების გათხოვებაზეა გადართული და ათას სისულელეს ჩალიჩობს. კაი ფილმია (ისევ "ცერა თითი – მმმმმმაგარია")
– ბოლოს რა ხდება? დედა თხოვდება? ("ვიღრიჭები" სმაილიკი)
– (იღრიჭება, იღრიჭება იღრიჭება) დედა არა... (იღრიჭება იღრიჭება იღრიჭება) შვილებს ათხოვებს (იღრიჭება)მაგრამ ამათი ისტორიაა მაგარი...
– შენა და...შეგიძლია მითხრა ცისფერი მთები ნერვებს რატო გიშლის? (ნუ რო არ მოგწონს გასაგებია ("მორცხვად ვიღიმები – რამეს არ მიმიხვდეს" სმაილი)
– რატო და მეცოდება ის კაცი.
– რომელი კაცი?
–აი, არავინ რომ არ კითხულობს მის ნაწერს (მოწყენილი, მაგრამ მაინც სმაილიკი)
– ეჰ გასაგებია იაკო გასაგები....

კომპიუტერი სასწრაფოდ გავთიშე, საწოლზე კარგად მოვკალათდი და ტელევოზორისკენ გადავბრუნდი....

– თქვენზე ამბობენ ლიფტში გაიჭედაო და მართალია?
–რავიცი... მემგონი...

გაკოცო?

დაკეცე...
ფაქიზად...
მზე მიყვარს...
არ იცავს...

მომხვიე ხელი და...
ვიფრინოთ უსაზღვროდ...
მიყვარხარ... იცოდი?...
ვცხოვრობდი უსახლოდ...

გაკოცო?
ვიცეკვოთ?
წერილიც
დავკეცე...

დაიწყო...
დაიწყე...
გაკოცო?
ფეხი ამიწყვე...


ვიცეკვოთ...
ათასჯერ...
ღირსივარ...
დამსაჯე...