Thursday, February 11, 2010

მხოლოდ...

ალბათ შეამჩნიე... ლექსებს ვეღარ ვწერ... მეშინია... მეშინია, რომ ლექსებით ვერ ვიტყვი იმას რასაც ვგრძნობ...

გიყურებ და ვიცი... ასე ზუსტად... ასე ბოლომდე...ასე დარწმუნებით...არასოდეს არაფერი არ მცოდნია...

გიყურებ და ვიცი...შენ ვერასოდეს ვერავინ შეგცვლის... მე შენ მიყვარხარ...

14 comments:

  1. გული მწყდება... ნეტა მე ვიყო ამ სიტყვების ადრესატი...:(((

    ReplyDelete
  2. Nino-n: Sensitive :)
    An.: იყავი მერე ვინ დაგიშალა :)

    ReplyDelete
  3. ეჰ ლაშარელააა.... :(

    ReplyDelete
  4. ვიცი ზუსტად, რომ ხარ სუსტად
    მაგრამ ჩემი ხელის სითბო მოგცემს ძალას :)

    ReplyDelete
  5. უიჰ....ერთი ანონიმუსის ამოოხვრა დამრჩენია უკომენტაროდ :)

    რას ოხრავ ხომ ვერ მეტყვი? :)

    ReplyDelete
  6. იყავი მერე ვინ დაგიშალა -ს ამის პასუხია :)

    ReplyDelete
  7. WOW სიყვარულის ახსნაც ამას ქვია :)))
    ისე ლექსებით უკეთესია :)))

    ReplyDelete
  8. რა უცნაურია ცხოვრება... მე კი ლაპარაკის მეშინია... სიტყვებს ვეძებ, ვარჩევ საგულდაგულოდ... მეშინია არ გავაფუჭო ყველაფერი...

    ReplyDelete
  9. ბრძნად მეტყველება, ვერცხლი არს რჩეული. ხოლო დუმილი ოქრო :)

    ReplyDelete
  10. ოქრო, რომელიც ტყვიასავით მძიმეა...

    ReplyDelete