პრაღაშივარ... თვითვმფრინავის ტრაპიდან ძალიან დაღლილებმა სასტუმრომდე დილის 6 საათზე მივაღწიეთ... ერთი სული მაქვს საწოლზე თავს როდის დავდებ.
– უკარცარავ ოთახები ორამდე არ განთავისუფლდება!!!
სხვა გზა არ გვაქვს...უნდა გავისეირნოთ... ცარიელ ქუჩებში შუქნიშების წიკწიკი ისმის...
შენობა, არ არის ფასადზე ნიშა რომ არ ქონდეს, ნიშაში კი სკულპტურა არ იყოს.... საკანალიზაციო ლუქებზეც კი სხვადასხვა რელიეფური გამოსახულებებია დატანილი...
დიახ ეს პრაღაა... ექვსიდან 2 საათამდე შეუჩერებლივ ფეხით დავდივართ...რამდენჯერმე ვიკარგებით...მაგრამ ქალაქის ყველაზე საოცარ ადგილებში ვხვდებით....
დღეს დილიდან სამუშაო დღე დაიწყო.... ნაყოფიერი დღის შემდეგ უკვე გამოძინებული და კარგად ნაჭამ ნასვამი ვათვალიერებ ამ ულამაზეს ქალაქს....
ჩემში იმდენი იმფორმაცია მოხვდა ერთდროულად რომ ვერ ვამუშავებ.... ეს ემოციები ფურცელზე (კლავიატურაზე უბრალოდ არ ჟღერს) უნდა გადმოვიტანო...
არ ვიცი რას დავწერ კიდე...რამდენს...ან როგორ...მაგრამ გადავწყვიტე ჩემს ამ საოცარ მოგზაურობას ცალკე განყოფილება მივუძღვნა....
იმედიმაქვს სათქმელი ბევრი მექნება და პრაღული მუზა, ხარისხით ჩეხურ უნიტაზზე ნაკლები არ იქნება... :)
მაშ ასე...წარმოგიდგენთ სისულეების სერიას... პრაღა
No comments:
Post a Comment