რევოლუციონერი

ატყდა საერთო განგაში
ტანში
როდესაც წითელ ტანგაში
ტაში...
ოვაციები, ვარდები... ბიიიიიის...
კუჭი ზეიმით შამპანურს ხსნის
ელენთა ცრემლებს ვეღარ იკავებს
მქუხარე ტაში, შენს გაშლილ მკლავებს
გული გიჟივით რაღაცას ბღავის
ტვინს აღარყოფნის ფართობი თავის
და მაშინ როცა მიწყნარდა ტაში
თითქოს და ოვაციებიც მორჩა...
ის დინჯად ადგა ჩამქრალ დარბაზში
და კიდევ ერთი აღმართა დროშა...