Monday, July 27, 2009

პლაგიატი მაიმუნი 2

გავს თუ მეჩვენება?

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=lAnVr--zsX4&hl=en&fs=1&]

Friday, July 24, 2009

მმმმმმმმიყვარხარ

მომმმმენატრე მგონი
ოღონდ მართლა, მართლა...
ალბათ მალე გნახავ
თუკი გამიმართლა

მმმმმმმაგრად მომენატრა
შენი ხმა და კარმმა
შენთან მომიყვანა
ჩემმა
ჩუმმა
ქარმმა

და ძალიან მმმმმმმმალე
მოგეხვიო მმმმმმმინდა
თქვი სად დამიმმმმალე
ჩემი შალის წინდა

რა კარგია რომმმმმ ხარ
კარგია რომმმმმ მყავხარ
იმედი მაქვს გახსოვს
"მე"
რომ
"შენ"
მიიიიყვაააააააარხაააააააააააააააააააააარ..................

Wednesday, July 22, 2009

სიტყვები

გზა
გულია გალია...

ან
გონია გნოლია

მზე
მალეა... მოლია

ან და
მონაგონია

ცა
ცოლია... ცალია!

ცრის და
თან არ ცალია

შინ შენ
შემაშ ინე
და
შიშმა
შემაიმედა

კარი, კარმა, კარიდან
გადა საკარ გავიდან
შენი თეთრი თითები
არ ამომდის თავიდან...

თივა,თოვა,თოლია
ერთმანეთს ტოლია

მაღლა დაღლა დოღია
ღიღინიკი დუღილი
დღევანდელი დარდიდა
წუხანდელი წუხილი

Monday, July 20, 2009

მონატრებულზე

შენი გამხდარი მხრები – ლოყები
ჩემი ნახატი – შენი ღიმილით
დღეს გასასვლელთან დაგელოდები
თავზე ქუდით და ხელში ჩილიმით

იცი იმ ღამეს რას ვიხსენებდი?
ერთერთ ზაფხულს რომ მაგრად გაწვიმდა
ფეხებზე კაბა ისე გეკვროდა
მე გაბრაზებდი...შენ კი არ გწყინდა...

Saturday, July 18, 2009

***

ნეტავი ვიყო დიდი შენ კი პატარა საათის ისარი...საათში ერთხელ მაინც გნახავდი...

Becherovka

დასველებული რაფა
ფიქრები
გაცხელებული ტაფა
სიმშვიდე
საღამოს ალბათ სახლში
ვიქნები
ეხლა შენს სახლთან უნდა
მივიდე

მონატრებული სახე
ნახატი
გამოგონილი სევდა
სიტყვებად
შენი თხელი თმა როგორც
ბარხატი
და ქვედა ბოლო შენ რომ
გიხდება

დასველებული რაფა
სიმშვიდე
ნახევრად სავსე ჭიქა
სასმელი
ლექსიც უბრაოდ დავწერე
თორემ
არაფერი მაქვს ალბათ
სათქმელი

Friday, July 17, 2009

მოდალური ზმნა

მომენატრე... ბავშვობასავით მომენატრე
უცებ გინატრე... როგორც დილით ფინჯანი ყავა
ჩაგისუნთქე როგორც სუფთა, გრილი ჰაერი
მოგეხვიე, როგორც შენი ჭრელი კაბა

ოდნავ დაშლილი დაგივარცხნე თმები თითებით
ნაყინს ჭამდი და მიყვებოდი წუხანდელ სიზმარს
უცნაურია – შენთან რომ ვარ "მე შენ მიყვარხარ"
და თუ გშორდები, შენზე ფიქრიც უზომოდ მიყვარს

Thursday, July 16, 2009

ეს უკვე იყო

აჭრელებული რუკა – ზოლებით
ნილოსებით და ამაზონებით
მთებით და ტბებით
ზღვებით, ხიდებით
თქვენ ეკვატორით მოიხიბლებით

გავივლით ერთად უამრავ ქუჩას
გაკოცებ თბილად, ვიცეკვებთ ტანგოს
ვნახავთ იმ მთიდან, ჩანჩქერი თუ ჩანს
მოვძებნით ადგილს, რომ დაგვეკარგოს

ხეებ ქვეშ დაველოდებით წვიმას
რომ აგრილდება მოგახვევ მანტოს
აღარასოდეს დაგტოვებ მძინარს
და აღარასდროს დაგტოვებ მარტოს

Wednesday, July 15, 2009

ღამის პეიზაჟი

უფრო ადრე არის
ვიდრე გვიანია
შენ ხარ ერთადერთი
გზა კი რვიანია

მთვარე გუაშია
ცაზე მიხატული
და რა შუაშია
რომ ხარ მხიარული

ქუჩა სევდა არის
ნატვრა ლამპარია
ღამეს შენი სუნთქვის
დაცვა აბარია


მოდი დავიძინოთ
უკვე გვიანია
შენ ხარ მონატრება
გზა კი რვიანია

Tuesday, July 14, 2009

სამყარო დაპატარავდა...

თავიდან იყო უშველებელი.... შემდეგ ვიღაცამ პირველად აანთო კოშკურებზე შუქი რომ მტრის შემოსევა ეუწყებინ...შემდეგ ვიღაცამ აღმოაჩინა ელექტრონი..., შემდეგ მოიგონეს ტელეფონი...შემდეგ რადიო...შემდეგ კომპიუტერი, ინტერნეტ, თანამგზავრები.... სამყარო ნელნელა დაპატარავდა...დაპატარავდა და ეხლა ჩემს ნოუთბუქშიც თავისუფლად ეტევა :)

დისტანციური მომსახურება ჩემი პროფილია მაგრამ რეალურ დროში და გარემოში ჩემი მიწიერი ოფისიდან ასე შორს ჯერ არ მიმუშავია.... აღმოვაჩინე რომ ეს ძალიან პრაქტიკული და რეალურია....

ჩემი ვარაუდით, დღევანდელი ტექნოლოგიები სრულად ვერ იძლევა საშუალებას ოფისებს აქტუალობა დაუკარგოს მაგრამ ჩემი პროგნოზით ეს ძალიან მალე მოხდება...

წარმოიდგინეთ რა მოხდება როდესაც ტერაბაიტობით ინფორმაცია წამის მეასედებში გადაეცემა დედამიწის ერთი ბოლოდან მეორე ბოლოს (რა მწირია ჩემი ფანტაზია.... გალაქტიებს ჯერ ვერ გავცდი)...

სამგანზომილებიანი პროექციით კონფერენც ქოლი :)

დღეს დავფიქრდი ამაზე და ძალიან გამიტაცა....

წარმოიდგინე შენი ვირტუალური სამგანზომილებიანი ოფისი რომელიც რეალურად მწვანე ფონისგან შედგება....

შედიხარ Propertis->Skeens და აყენებ შენთვის სასურველ ინტერიერს.... ცოტა განათებასაც მოვუმატოთ.... როგორ დამავიწყდა.... სამუშაო მაგიდაზე მინიატურული ჯუჯა სპილო, რომელიც ცოცხალია... უკანა ფონზე ფანჯრიდან ხედი ხეოფსის პირამიდაზე.... არა....ბანალურია... ამჯერად სვანურ კოშკებს ავირჩევ ფონად... მეზობელი კოშკიდან გაბრაზებული სვანი მიმიზნებს თოფს...

ჩვენს ვირტუალურ მდივანს ვთხოვ, საჭირო ხალხს დამაკავშიროს....და რამდენიმწ წამში კონფერენცია იწყება....

ჩვენი კომპანიის თანამშრომლები ერთვებიან, ანტარქტიდიდან, კალისკოპიიდან (ეს პლანეტაა რომელიც ამ წამს მოვიგონე), ამაზონის ჯუნგლებიდან და ოფეთიდან (ჭადრების ფონზე)....

საოცრებაა... კონფერენცია დაიწყო...

მოგესალმებით კოლეგებო...გმადლობთ რომ გამონახეთ დრო და საშუალება კონფერენციაში ჩასართველად...ჩვენი დღევანდელი შეკრების მიზეზი და საუბრის თემაა....

ცოტახანში, ხელის მსუბუქი მოძრაობით ვირტუალურ მდინვანს ეუბნები.... – მაყვალა თუ შეიძლბა ერთი ყავა....

მაყვალაც პროგრამაში წინასწარ გაწერილი დაყოვნების შემდეგ ჩნდება კადრში და ცხელ ყავას მაგიდაზე დგამს...მართალია ეს პროექციაა მაგრამ ახლახანს შეძენილი "სურნელის ციფრული გენერატორი" ოთახში არაჩვეულებრივ არომატს აყენებს....

..."მადლობ მაყვალა" და აგრძელებ:
მოგეხსენებათ ჩვენი კომპანია წელს პირველად შევიდა ირმის ნახტომის 1 000 000 წლის დაშორებით მდებარე პლანეტარულ ბაზარზე... (კომპანიის ერთერთ მონაწილეს, რომელმაც კონფერენციის უკანა ფონად ამაზონის ჯუნგლები აირჩია, უკნიდან დიდი ანაკონდა ეპარება, მაგრამ ყურადღებას არავინ არ აქცევს)...ჩემი აზრით აღნიშნულ ბაზარზე კონკურენტუნარიანობის შესაქმნელად ძირითადი აქცენტი, საგალიქტა შორისო სარეკლამო კამპანიაზე უნდა გავაკეთოთ...

(კონფერენციის ერთერთი მონაწილე რომელიც აღნიშნულ კონცეფციას არ ეთანხმება მაგიდაზე დადგმულ ვირტუალურ ღილაკს აჭერს ხელს)
მზია, თუ შეგიძლია გასული ორმოცდაათწლეულის მარკეტინგული კამპანიების ანალიზი შემომიტანე... და იქვე აგრძელებს: მე ვერ დაგეთანხმებით ბატონო ვაჟა...მიმაჩნია რომ რესურსები ტექნილოგიური ხაზის გაუმჯობესებისკენ უნდა მივმართოთ... (ოთახში ვირტუალური მზია შემოდის და ფურცლებს მაგიდაზე დებს. მზია კარისკენ ბრუნდება და ადგილზე შეშდება....კადრში მზიას მომღიმარი და გაშეშებული სახე ჩანს.... ფონზე გინება ისმის: ისევ გაჭედა ამის დედაც კი მოვ***ან... ერთი ეს მზია ვერ დავაყენე რა თავიდან...) სტრატეგიული განვითარების მენეჯერი ბატონი ნუკრი დიდ ბოდიშს უხდის ვირტუალურად დამსწრე საზოგადოებას და პროგრამის გადატვირთამდე კონფერენციას ტოვებს...)

კარგით განვაგრძოთ, თქვენ რას ფიქრობთ ბატონო თომას (თომასი მართალია იუპიტერზე დაიბადა და გაიზარდა მაგრამ საქართველო ძალიან უყვარს. სწორედ ამიტომაც აირჩია ფონად კულაში)...

მცირე დაყოვნების შემდეგ თომასმა დაიწყო... რაღათქმაუნდა ტექნოლოგიური ხაზი ძალიან მნიშვნელოვანია ჩვენი კომპანიისთვის, ჩვენ როგორც არასდროს.... (ფონზე, ჭადართან ადგილობრივების ბირჟაა შეკრებილი)

– რაო ბიჯო ირაკლია რას ამბობს? რაი მინდაო?
– მე რავიცი შეჩემა...მაგდენი უცხო ენა რო მესწავლა ახლა აქანა კი არ ვიქნებოდი...

...სწორედ ამიტომ ვფიქრობ რომ მარკეტინგული კამპანიის დაფინანსება მოცემულ ეტაპზე სწორი გადაწყვეტილება იქნება....შემაჯამებელი ფრაზით თომასი თავის პოზიციას აფიქსირებს....

მაშ ასე მგონი ყველანი შევთანხმდით... კონფერენციის ჩანაწერს მაყვალა გამოგიგზავნით საჭირო დოკუმენტებითურთ.

გმადლობთ ყურადღებისთვის კარგად...

ვაჟა მოიცა არ გათიშო.... კვირას ბიჭები სახინკლეში ვიკრიბებით და იქნებ ჩაგვერთო როგორმე...
თქვენ შემოგევლოთ ჩემი თავი ბიჭებო მაგრამ კვირა დღე ოჯახთან ერთად უნდა გავატარო ...მაგრამ რამდენიმე წუთით მაინც შემოგირბენთ...

კარგი ვაჟა, აბა დროებით და არ დაგვეკარგო...

კადრი ზემოთ ადის...კადრში იკვეთება პლანეტა რომელიც სრულიად უსიცოცხლოა. პლანეტაზე პატარა კაფსულებია ჩადგმული. ერთერთიდან გინება ისმის: "ოხ მზია შენი დედა მოვტ***ნ...ჭედავ არა?...ჩართერთ ფორმატირება"

Monday, July 13, 2009

კაფე კაფე

კაფე კაფე
ბარ ბარ
ქუჩა ქუჩა
კარ კარ
მივსეირნობ
წინ წინ
ნელა ნელა
სკამ სკამ

არე მარე
მთვარე
ლამპარ ლამპარ
შუქ შუქ
გაკვირდები
არხარ
და ტრამვაიც
ჩუქ–ჩუქ

კაფე კაფე
ალაგ ალაგ
გზას ვიკაფავ
ქალაქ ქალაქ
სიცილ სიცილ
ხარხარ ხარხარ
რამხელა გზა გავიარე
შენ კი მაინც
არ ხარ... არ ხარ...

დედამიწა, ჩეხეთი, პრაღა

პრაღაშივარ... თვითვმფრინავის ტრაპიდან ძალიან დაღლილებმა სასტუმრომდე დილის 6 საათზე მივაღწიეთ... ერთი სული მაქვს საწოლზე თავს როდის დავდებ.

– უკარცარავ ოთახები ორამდე არ განთავისუფლდება!!!

სხვა გზა არ გვაქვს...უნდა გავისეირნოთ... ცარიელ ქუჩებში შუქნიშების წიკწიკი ისმის...
შენობა, არ არის ფასადზე ნიშა რომ არ ქონდეს, ნიშაში კი სკულპტურა არ იყოს.... საკანალიზაციო ლუქებზეც კი სხვადასხვა რელიეფური გამოსახულებებია დატანილი...

დიახ ეს პრაღაა... ექვსიდან 2 საათამდე შეუჩერებლივ ფეხით დავდივართ...რამდენჯერმე ვიკარგებით...მაგრამ ქალაქის ყველაზე საოცარ ადგილებში ვხვდებით....

დღეს დილიდან სამუშაო დღე დაიწყო.... ნაყოფიერი დღის შემდეგ უკვე გამოძინებული და კარგად ნაჭამ ნასვამი ვათვალიერებ ამ ულამაზეს ქალაქს....

ჩემში იმდენი იმფორმაცია მოხვდა ერთდროულად რომ ვერ ვამუშავებ.... ეს ემოციები ფურცელზე (კლავიატურაზე უბრალოდ არ ჟღერს) უნდა გადმოვიტანო...

არ ვიცი რას დავწერ კიდე...რამდენს...ან როგორ...მაგრამ გადავწყვიტე ჩემს ამ საოცარ მოგზაურობას ცალკე განყოფილება მივუძღვნა....

იმედიმაქვს სათქმელი ბევრი მექნება და პრაღული მუზა, ხარისხით ჩეხურ უნიტაზზე ნაკლები არ იქნება... :)

მაშ ასე...წარმოგიდგენთ სისულეების სერიას... პრაღა

Saturday, July 11, 2009

აგვიკლო!!!

არც მეტი არც ნაკლები,
(ირგვლივ ყველას აკლება)
მინდა შნთან ყოფნა და
ცოტა წონის დაკლება

არც მეტი არც ნაკლები
ზუსტად ზომა ზომაში
როგორც ტყვია ტყვიაში
როგორც ზონა ზონაში
არაფერი...უბრალოდ....
თავს დაგადებ – მეძინა...
მომენატრა შენი თმა
და შენი თმის "რეზინა"

Friday, July 10, 2009

მომეწონე და რავქნა?

რაც არ უნდა თქვას ვინც
მე მაინც შენი თვალები მომწონს...
"არაც" არის და "კიც"
და ჩემი გული – შენს სითბოს რომ გრძნობს...

შენი თმა, მხრებზე ჩამოფენილი
შენი ხმა, ხიდან ჩამოფრენილი
ისე მომწონს და ისე მჭირდება
როგორც შენს ყელზე ლოყის მიდება...

და რახან ასე ძლიერ მომწონხარ
შენ ალბათ მაინც მოუსმენ იმ სხვებს
მომეწონე და რავქნა არ ვიცი...
ეს ლექსიც ნუთუ იმედებს გიმსხვრევს?

Thursday, July 9, 2009

ექო

ელოდები....ელოდები...ელოდები...
ივ–ლიო ლიო ლიო
მენატრები...მენატრები....მენატრები...
გი–ვლიო ლიო ლიო...

შენთან მინდა... ინდა ინდა
წვიმდა იმდა იმდა
შენი მზერა დავიჭირე
მაგრამ გამიფრინდა

დაწექი და მეც გაკოცე
ფრთხილად ილად ილად
შენ კი ნელა ელა ელა
დაიღვარე ძილად

Tuesday, July 7, 2009

მაიმუნი პლაგიატი

"პლაგიატი მაიმუნი" და სამეცნიერო სტატიის გაქართულებული ვერსია კი არა.... აი მაიმუნი პლაგიატი დედა ვატირე მე :)

სულ მიკვირის ხოლმე... რა უგემოვნო კლიპები აქვთ და მელოდია ასეთი კარგი საიდან დაწერესთქო....თურმე სად ხარ...

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=edtun2odUyc&hl=en&fs=1&]

Wednesday, July 1, 2009

რევოლუციონერი

ატყდა საერთო განგაში
ტანში
როდესაც წითელ ტანგაში
ტაში...
ოვაციები, ვარდები... ბიიიიიის...
კუჭი ზეიმით შამპანურს ხსნის
ელენთა ცრემლებს ვეღარ იკავებს
მქუხარე ტაში, შენს გაშლილ მკლავებს
გული გიჟივით რაღაცას ბღავის
ტვინს აღარყოფნის ფართობი თავის
და მაშინ როცა მიწყნარდა ტაში
თითქოს და ოვაციებიც მორჩა...
ის დინჯად ადგა ჩამქრალ დარბაზში
და კიდევ ერთი აღმართა დროშა...