ხელოვნება

ხშირას უნიჭობას "უცნაურობად" ფუთავენ

მურმან ჯინორია – ჩქარი მატარებელი

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=3cZnSrbyA7A&hl=en&fs=1]

გაყიდვები

კაცობრიობა აუცილებლად დაიღლება, სიახლეებით და ფასდაკლებებით

გადავიღოთ ფილმი ჰოლივუდში

შავი ეკრანი ნელნელა იკვეთება. ბნელ ქუჩაში შენიშნებული გოგონა მიდის. ცარიელ ქუჩაში გოგონას მაღალქუსლიანი ფეხსაცმლის აჩქარებული წკაპუნი ექოდ გაისმის. მოშორებით მამაკაცის მძიმე ფეხის ხმა მტკიცედ მიყვება გოგონას ფეხსაცმლის წკაპუნს.
ეკრანი ბნელდება. შავ ეკრანზე პირველი ტიტრი ჩნდება გამსხვილებული თეთრი ფონტით.

დიქტორი: კინოკომპანია "ჯეინ სთოუნი" წარმოგიდგენთ

კადრში ისევ იკვეთება ცარიელ ქუჩაში მიმავალი გოგონას სახე, რომელიც შეშინებული იხედება უკან. კადრებს შორის, ტიტრებზე, ეკრანი ისევ სიბნელეში იკარგება. ჩაბნელებული ქუჩის სცენის პარალელურად კი ისმის მთხრობელის იდუმალი და მომნუსხველი ხმა.

მთხრობელი: მას არ შეუძლია შეეგუოს ბოროტებას.
ტიტრი: "ჯანქ ინ თაიმ" პროდაქშენი

მთხრობელი: ის იქ არის სადაც ბოროტებაა...
ტიტრი: და სოლარი სტუდიო, წარმოგიდგენთ

მთხრობელი: ის უნდა ებრძოდეს ბოროტებას
ტიტრი: მთავარ როლებში სტივ მაქვეინი

მთხრობელი: ეს მისი ბედისწერაა
ტიტრი: ქეით ლაისველი

მთხრობელი: ის ასეთი დაიბადა
ტიტრი: ტიმ რობერტსონი

მთხრობელი: და მას აღარაფრის შეცვლა შეუძლია
ტიტრი: ჯერემი ულსონის მოთხრობის მიხედვით

მთხრობელი: გარდა ერთისა...
(გოგონა სულ უფრო უმატებს ნაბიჯს, ფონზე მუსიკა იძაბება)

ტიტრი: სტივ მაგუერის ფილმს
(კუთხეში მიმწყვდეული გოგონა მთელი სხეულით კანკალებს. გახშირებული სუნთქვითა და აცრემლებული თვალებით, უყურებს როგორ იკვეთება სიბნელიდან სილუეტი, რომელიც მას ძალიან მალე სიცოცხლეს გამოასალმებს.)

მთხრობელი: (რიხიანად) მან უნდა დაამარცხოს ბოროტება...
(წამის გაელვებაში, რაღც ჩაიქროლებს და სილუეტს სიბნელეში გააქრობს. მოულოდნელი და ხმამაღალი ხმის ეფექტის თანავე, ეკრანზე დიდი ასოებით ეწერება - "VovMan")

(კადრი: მზიანი დღეა. ფონზე ხმამაღალი და ენერგიული მუსიკა ისმის. ბავშვები ეზოში თამაშობენ. წინსაფრიანი დიასახლისი აივანზე გადის და ესოზკენ გამყინავი ხმით ყვირის)

– ვოვა, ამოდი საჭმელი ჭამე
(ეზოდან სათვალეებიანი, ყურებ პარტყუნა ბავშვი პასუხობს)
– ახლავე დეეეეე

(კადრი აივნიდან სამზარეულოში გადადის. დიასახლისი წინსაფარს ისწორებს, თან ღიღინებს. ქალი უცებ შეცბება.)

– ვოვა, რამდენჯერ გითხრა ასე ნუ მაშინებ
–მაპატიე დე... უბრალოდ ლიფტს არ დაველოდე
– კარი მაინც გაგეღო
– შემეზარა, თან ფანჯარა უკვე ღია იყო
– ხელი დაიბანე და ჭამე!
–მეზარება...თან ხო იცი, ხელები არასოდეს მესვრება
–ვოვა, მეტს არ გაგიმეორებ იცოდე...ხელი დაიბანე!

(ვოვა თავჩახრილი მიდის აბაზანისკენ. დიასახლისი ღრმა თეფშს წითელი ბორშით პირამდე ავსებს და მაგიდაზე დგამს. დიასახლისი ფანჯარას ხურავს და ხმაურზე მაგიდისკენ ბრუნდება. დაცლილი თეფშის ფსკერზე, კოვზი ქანაობს.)

გაგრძელება იქნება...

უთავბოლო

არ მყავს ნისანის ჯიპი
არც ნომრებიმაქვს VIP-ი
არც ბრასლეტიმაქვს ოქროს
წარწერით "კაი ტიპი"

მიყვარს ხინკალი, ლუდი
მიყვარს ამინდი ცუდი
მანქანა მთვრალსაც დამყავს
უბრალოდ ახლა არ მყავს

დილით ვიღვიძებ გვიან
ზოგჯერ ვიხეხავ კიჭებს
არავარ ხასიათზე
როცა ჰალსტუხი მიჭერს

მტერი ვარ უნი–სექსის
ტრადიციულის მესმის
ასე რომ დავასრულოთ
ეს უთავბოლო ლექსიც

ამღვრეული სუნთქვა

შენი ქორფა მკერდი
შენი თეძოს ფორმა
სუნთქვა ამიმღვრია
შენმა კოცნამ – ორმა
შენი ტუჩის გემო
გარუჯული კანი
ანთებული მზერა
აღგზნებული ტანი
დაგიკოცნი მხრებს და
წაგიკითხავ ლექსებს...
იცი, ეს ლექსები
შენ გარეშე ვერძლებს

რწმენა

იყო დღე მშვიდი
მეშვიდე
შენც უცნაურად მემშვიდე
სანთლები კრთოდა, გრილოდა
იქვე პატარა მდინარე
წკრიალით გადმოდიოდა

Ctrl+Z

მიყვარს პროგრამები...რაც გინდა აკეთე ...და Ctrl+Z იქვეა ყოველთვის...

ალეგორია

ნამდვილი სიყვარული ჩიხია – აქ ვერ დაკარგავ, ვერ დაეკარგები...

my fucking work

ერთი კოვზი ვანილი
წვეთი ადრენალინი
უკვე ასჯერ დაღეჭილი
პეტრუშკა და მწვანილი

წამი თავისუფლების
ნანატრი და ძებნილი
ამოსული კისერში
უკვე გადატკეპნილი

უხილავი საზღვრები
ჩარჩოები ღვედები
თითქოს იბანავე და
ოფლიანი გედები...

დავიხურავ მუზარადს
ცხოვრებაც ხომ რაინდობს
შევერკინოთ პირისპირ...
ვნახოთ ვინ ვის დაინდობს

კოტე ყუბანეიშვილი – თეთრი ყანჩა

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=uZWe3yP_NYg&color1=0xb1b1b1&color2=0xcfcfcf&hl=en&feature=player_embedded&fs=1]

ირაკლი ჩარკვიანი – რეაქტიული პოეზია

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=F7wP_bognrU&color1=0xb1b1b1&color2=0xcfcfcf&hl=en&feature=player_embedded&fs=1]

მშვიდად

ფენა ფენა დაწყობილი მთები
ვთბები
ღერა ღერა დავარცხნილი
თმა
მზით გამთბარი ძველთაძველი ქვები
და ალერსად გადმოღვრილი
ხმა

კოტეტიშვილი

რადგან ასეა...

–ახლოდან?
–შორიდან
–ათიდან?
–ორიდან
–გიყვარვარ?
–არც ისე
–განიცდი?
–მომწყინდა

–მაკოცე
–რამდენჯერ?
–ას ოცჯე
–დამიცდი?
–უბრალოდ...
–გიყვარვარ?
–მიყვარხარ...
–განმიცდი?

–გაიგე?
–ვიგრძენი
–მიჯერებ?
–გენდობი
–აქახარ?
–ფიქრებში
–მართლა ხარ?
–მემგონი

არასაბავშვო ლექსი

კნუტო, კნუტო, ფისო...
სექსის სუნი გდისო
ფულიანი ბიჭების
შებმა გამოგდისო?

ცუგა, ცუგა, მურია,
მასთან სექსი გწყურია?
ყველაფერზე მთავარი
ფისოსთვის რომ ფულია?

სიყვარულის რულეტი

აიღეთ ერთი გაელვება. დაამატეთ მოულოდნელი ღიმილი და ცოტაოდენი კრთომა. ერთმანეთში კარგად აურიეთ და დადგით მზეზე.(1)

ამის შემდეგ აიღეთ 100 გრ. ეიფორია, 200 გრამი შფოთვა და 1 კილო ოცნება. ერთმანეთში კაგად აზილეთ. მას შემდეგ რაც მასა გამკვრივდება კარგად გააბრტყელეთ რეალობით.

სირბილის მისაცემად, 1 შეკვრა ყოველდღიურობას დაუმატეთ, კოცნა, წვიმაში სეირნობა და ღიმილი. მასის კარგად შესაკრავად აუცილებელია რამდენიმე განშორება. ზედმეტი სიტკბოს გასანეიტრალებლად მასას დაამატეთ ერთი ორი უაზრო ჩხუბი (2).

მიღებული მასის თხელი ფენა, ფრთხილად წაუსვით, უკვე გაბრყელებულ მასას და მრგვალად დაახვიეთ.

აიღეთ მზეზე გამთბარი არომატული სოუზი და რულეტს ზემოდან დააწვეთეთ.

კერძის საბოლოო გასაფორმებლად და არომატის მისაცემად, აიღეთ წვრილად დაფქვილი მონატრება და რულეტს დააყარეთ.

არომატის შესაგრძნობად რულეტი მიირთვით თბილ მდგომარეობაში.



ავტორის შენიშვნები:
1. არ დაგავიწყდეთ პირველი გაელვებისგან და ღიმილისგან მომზადებული სოუზი მზეზე, რის შედეგადაც მასა გახმება და უვარგისი იქნება რულეტში გამოსაყენებლად.

2. ხშირად "უაზრო ჩხუბის" გემო თავიდანვე მკვეთრად არ იგრძნობა, შესაბამისად იყავით ყურადღებით რომ აღნიშნული ინგრედიენტი ჭარბი ოდენობით არ მოგივიდე . დამწყები კულინარები ხშირად უშვებენ მსგავს შეცდომას.

ელ@მუზა

რატომაც არა? ექსპერტიმენტები საინტერესოა ყოველთვის და ყველგან...

მომწერეთ მეილზე. თემატიკა, სიტყვები, რაიმე უაზრობა თუნდაც.... შევეცდები ონლაინ მუზების კაპრიზები დავაკმაყოფილო :)

ასე რომ შეგიძლიათ მომწეროთ თამამად და ამაყად... lasharela@gmail.com

ისე სახელი მაგრად მომწონს ... e-muse და სად ელ–მუზა :)

ელმირა
ელმუზა
და ა.შ. :)

Орлуша - "А может"

Андрей Орлов (Orlusha) про Ксению Собчак

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=ydcbkWpa0HU&hl=en&fs=1]

ვიდეოთეკა

რამდენჯერმე გადავეყარე საინტერესო ლექსებს...თანამედროვეობიდან, არც ისე და ა.შ.

მინდა რომ ერთმანეთს გავაცნოთ, ვიმსჯელოთ და ა.შ.

თუ გადაეყრებით საინტერესო ლექსებს ნეტში მომწერეთ lasharela@gmail.com

?

მე ლექსებს გაძლევ
შენ?
აღელვებული
ვქშენ...

მე შენ მიყვარხარ
გრძნობ?
ცხრა მთას იქეთაც
გცნობ...

მე შენ...შენ მე...
და სხვები...
გნახავ და
დავიმსხვრევი...

რატომ მაღელვებ
მერჩი?
შეგიყვარე და
შეგრჩი...

?

ღმერთო შეგვინდე...

მერე რა მოხდა დაღვარეს სისხლი
მერე რა მოხდა თუ შენი ძმაა
თუ დავეცემით ჩვენი ისევ ვილით
რატომ გეცნობა? ეს უფლის ხმაა

ღმერთო შეგვინდე, რომ აღარ ვტირით
ღმერთო შეგვინდე, არგისმენთ ... არა...
რა მოხდა მერე თუკი არ გისმენთ...
თუ ძმამ ძმის სისხლი, ურცხვად დაღვარა...

გთხოვთ გამოფხიზლდით... ვიტიროთ ერთად
გთხოვთ გამოფხიზლდით... არა ვართ ბევრი...
ჩვენ ხო ხატად ვართ შექმნილნი ღმერთად
და გზააცდენილ სიკეთეს ვებრძვით....

წვიმს...

წვიმს და ღუბელია
ვწუხვარ გეფიცები
მეტი რა ვაკეთო
ბუხარს ვეფიცხები

ჩემი გენიალოგია

მე სუფთა სისხლის ადამიანი ვარ

მეფე და ტაკიმასხარა

ძალაინ არ მინდა სტატია პოლიტიკურ დისკუსიაში გადაიზარდოს ამიტომაც კონკრეტიკისგან თავს შევიკავებ და ამიტომაც დღევანდელ დღეს გავრცელებულ მეთოდს მივმართავ – შემდეგი "ქეისის" სახით...

"იყო და არა იყო რა...იყო ერთი ქვეყანა. ამ ქვეყნის მაცხოვრებლელნი ოდითგანვე თვლიდნენ რომ ხელოვნებისადმე ნიჭი განსაკუთრებულად აქვთ. ერთ მშვენიერ დღეს ქვეყანას ახალი ხელმწიფე ჩაუდგა სათავეში. დღიდან ხელმწიფობისა, ერთმა ტაკიმასხარამ (რეჟისორმა) განაცხადა, ჩვენი ხელმწიფე "მავიწროვებს, არ მაძლევს საშუალებას თავისუფლად ვიმუშავოო და მე ის არ მომწონსო" მანამდე ან მას შემდეგ წარმოდგენაც გამართა რომელშიც საუბარი ხელმწიფეზე იყო (ოღონდ უბრალოდ ხელწიფეზე და არა კონკრეტულად ამ ხელმწიფეზე)... ამ დღის შემდეგ არავის ეს ხელმწიფე ამ თეატრში არ უნახავს. არადა ამ ზღაპრულ ქვეყანაში ეს თეატრი განთქმული იყო და იქ სხვა ტაკიმასხარებიც, უამრავ საინტერესო წარმოდგენებს მართავდნენ.

ერთხელაც, ერთ მშვენიერ საღამოს რამდენიმე უბრალო ადამიანი შეიკრიბა და მეფეზე ბჭობა დაიწყეს:

ერთმა თქვა, ხელმწიფეა და სადაც უნდა იქ მივაო. ან სულაც არ მივა არც თეატრში და არც სხვა სანახაოებზეო.

მეორემ თქვა, სხვა თეატრებში რომ არ დადიოდეს ვიფიქრებდი რომ არ სცალიაო, თუმცა რაღაი ეს თეატრი აითვალისწუნა, ეტყობა ტაკიმასხარას სიტყვები ეწყინაო. ისიც კაცია და რაქნასო

მესამ თქვა, ნეტა თავისი საქმე კარგად აკეთოს და სულ არ ენახოს არცერთი წარმოდგენაო...

მეოთხემ დასძინა, ამ ქვეყანაში რაც წარმოდგენებს უმართავენ ამ ჩვენს ხელმწიფეს და აქილიკებენ, მეტი რაღა წარმოდგენას უნდა დაესწროსო"

ეს სისულელე მხოლოდ ერთი მიზნით დავწერე, თქვენი აზრი მაინტერესებს. ჩემი აზრი კი შემდეგია – როდესაც ქვეყნის მართველიხარ, როდესაც საჯარო პირიხარ და მითუმეტეს როდესაც პოლიტიკოსიხარ, არ გაქვს უფლება რამდენიმე წლიანი მართველობის განმავლობაში ერთხელაც არ იყო შენი ქვეყნის ერთერთ წამყვან თეატრში ნამყოფი არცერთ წარმოდგენაზე. მითუმეტეს თუ ამის მიზეზი ის არის რომ ვიღაცამ შენ გაგაკრიტიკა და მეტიც, გარკვეული ბრალდებებიც წაგიყენა.

არის გარკვეული ეთიკის წესები და "აუცილებლობათა" მთელი სიმრავლე, რომელსაც უნდა ემორჩილებოდე. აქ საუბარი არაა იმაზე რომ ამ თეატრის მსახიობებს აყენებ ამით შეურაცხყოფას (რადგან სხვა თეატრებს არც თუ იშვიათად სტუმრობ შესაბამისი პროპორციით) არამედ შენი ქვეყნის კულტურას, მის წარსულს და მთლიანად სახელმწიფოს.

განა ასე რთულია ბრძენი მართველისთვის ასე ოფიციალურად არ დაანახოს ყველას რომ პატარა ბავშვივით გაიბუტა და "ეწყინა".... განა ასე რთულია მივიდეს თუნდაც სხვა ტაკიმასხარას დადგმულ სპექტაკლზე, ეს თეატრი კანტორა ხომ არაა რომელიც კერძო პირზეა რეგისტრირებული?

თქვენს რას ფიქრობთ ჩემს ზღაპარზე...თქვენ რომ ყოფილიყავით საფიხვნოზე, სადაც გლეხები საუბრობდნენ, როგორი იქნებოდა თქვენი პოზიცია?