ენა... მამული... სარწმუნოება...

გზა არეული.... ეული...
ვიღაცა თერგ დალეული....
ეს მწვანე მთები...ტყეები...
ოცნებით გადარეული...

ჩვენ ერთად დიდხანს ვიარეთ
და ბევრი რამე ხდებოდა
მაგრამ არასდროს და არსად
სული ქართული ტყდებოდა

ჩემი ქართულით ვამაყობ
თუნდ ბოლო იყოს დროება
ჩემი ამაყი ქვეყნა
და ჩვენი სარწმუნოება...

წამი

შავი ღვინო
ბუხრის ალი
ცხელი მჭადი
კეცის...
მას უყვარდა
ჩემი სუნთქვა
შემიყვარდა
მეც ის...

გამახსენდი...

გათენდა და
გამახსენდი
შემიყვარდი
გვარიანად....
ერთ ლექს გიცვლი
ორ კოცნაში
დღეს კი გჩუქნი
ხვალიანად...

ხსოვნა

მომაგონდება და მეღიმება
თვალებში ცრემლი ელავს...
რამდენი სითბო მაჩუქე გახსოვს?
ამ გულს ახსოვს... და ღელავს...

რამდენი რამე ვერ მომისწრია,
კიდევ რამდენი მინდა რომ გითხრა
ბოდიშიც მქონდა შენთვის სათქმელი
მაგრამ ამ ქვებმა, დროც გადატიხრა...

დამადე თავი

მინდა ამინდი
თავი დამადე
ანდა გრძნობიდან
გრძნობა გადამდე

მანდე მანდილი
მე და
ბინდდება
დღემდე მანძილი
და გარინდება...

ენდე მანამდე
......დამდნარ დინებებს
......ენდე გრძნობამდე....
უნდა დანამდეს

ანდე ანდები?
დაბინდებულა...
გულის კარამდე
განდიდებულა

მინდა ამინდი
თავი დამადე
მიწისქვეშეთში
დამდნარ ქანამდე

საღეჭი რეზინი

შენამდე ზუსტად სამი ნაბიჯით ადრე
ავაგდებ ხუთიდან
ერთ–ერთ რეზინის ბალიშს
და ვნებიანად გაკოცებ....

დაგიტოვებ ტუჩებზე მენთოლს
და სახეზე ღიმილს...

მე გულები

ჩემი სუნთქვა ხარ
სრული...
ჩემთვის სულ სხვახარ –
სული
მობეზრებული რითმა
ნეტა მანამდე ვინთქვა
გადავიღალეთ ფეთქვით
ვერც მე ვერც გულმა
ვერ ვთქვით
სათმქლიც ალბათ არ გვაქვს
გეძებთ და სევდა დაგვაქვს

დილით იმედით ვდგები
თუ სადმე მეგულები....

***

ნურასოდეს იკამათებთ რელიგიაზე და პოლიტიკაზე

სინუსოიდა...

ლამპარში თუზეთი დამთავრდა რა ლამპარის ბრალიაო – გვასწავლის აზიური სიბრძნე. მაგრამ შემთხვევა რომელზეც მე მინდა გესაუბროთ მგონი, სწორედ ის გამონაკლისია რომელიც წესს ამტკიცებს.

მე და ჩემი მეგობარი ვსაუბრობდით... როგორი უინტერესო და მდორე გახდა ირგვლივ ყველაფერი. თითქოს რაღაც მიზეზის პოვნა შეიძლება, ვიღაცამ შეიძლება რადიაციის მომატებულ დონეს დააბრალოს, ვიღაცა კი "მსოფლიო ფინანსურ კრიზის" ახსენებს. მაგრამ ჩემი აზრით ადამიანები რაღაც სენით დავვადდით ... კრიზისი იქნება, საპროტესტო გამოსვლები თუ ახლად გადატანილი ომი მხოლოდ ის მიზეზებია რომელმაც ეს ვირუსი გააღვივა და გამოააშკარავა.

მიველ ვნახე ვენახი, სად წავიდა ვენახი? ვენახი როგორ მოგვიანებით აღმოჩნდა თხამ შეჭამა მაგრამ ბედნიერება სად წავიდა, ვინ შეჭამა და ეს ჯაჭვი ვისთან ან რასთან მიგვიყვანს ჩემი აზრით დაფიქრებად ნამდვილად ღირს.

რაღაც ცუდადვარ....რაღაც ისე არ არის იფიქრა სულელმა ადამიანმა და გამოსავლის ძიება დაიწყო.... მან მოიფიქრა ფსიქოლოგი – რომელსაც აღსარებას აბარებს და ამაში ფულსაც უხდის. მან მოიფიქრა პარაშუტით გამოხტომა და ჰაერში თმების შეჭრაც – რადგან ადრენალინი დროებით აღიზიანებს ტვინის იმ რეცეპტორებს რომლებიც ბედნიერების ნაწილზე არის პასუხისმგებელი. ადამიანმა იმავე მიზეზით გამოიგონა, სასმელი, ნარკოტიკი.... გამოიგონა პრეზერვატივიც კი რომელიც "აძლიერებს მამაკაცის შეგრძნებებს"... კიდევ ათასი სულელე გამოიგონა.... და "ხატად ღმერთისა" შექმნილი, იმდენად გაერთო თავის გამოგონებებით დაავიწყდა ის რაც დიდი ხნის წინ ღმერთმა გამოიგონა და შექმნა – სიყვარული, მეგობრობა, ღიმილი და ა.შ.


ადამიანები დავცარიელდით... ადამიანები ერთმანეთს აღარ ვეფერებით... ერთმანეთის სიყვარული გვაკლია.... ადამიანი ღმეთს დაშორდა.... ერთმანეთი აღარ გვახარებს...

იმაზე საუბარიც ზედმეტია რომ დილით მზის სხივი არ გვიხარია რომელიც შემოიპარება შენს ოთახში (მინიმუმ იმიტომ რომ წინა ღამით 3 საათზე დაიძინე და ეხლა თავგაბჟუებუსლ გძინავს)... გახეთქილი ასფალტიდან ამოსული ყვავილი, აივანზე ჩამომჯდარი ჩიტი, მზის ჩასვლისას გაწითლებული ცა... აღარაფერი აღარ გვახარებს....

ყოველ აღმართს დაღმართი მოყვებაო, ყოველ დაღმართს კი აღმართიო.... მე კი ამ სინუსოიდას რომ ვუყურებ ისევ მეშინია "რიცხვთა სიმრავლე სასრული არ აღმოჩნდეს"....

ეს ის შემთხვევაა, როცა თითეულმა ჩვენგანმა წვეთი მაინც უნდა გავიღოთ მეორე ლამპარის შესავსებად...

თბილისში ღამით

გაგივლიათ თბილისში ღამით?
ღამით ან გამთენიისას.... როცა ქუჩის შუაში გრძნობთ როგორ ჩქეფს მიწისქვეშა კანალიზაცია.....
როცა ირგვლივ სიჩუმეა თითქოს....მაგრამ სიჩუმეს ღამის გამოძახებაზე მყოფი ტაქსი არღვევს....
ზემოდან შენთან შედარებით უზარმაზასი და სამყაროსთან შედარებით ნამცეცი კორპუსი გიყურებს ...

შენ კი მიდიხარ და იცი...ხვალ აქ ძალიან ბევრი ადამიანი გაივლის...იქნება გაცილებით მეტი ხმაური....
მაგრამ ეხლა სიწყნარეა....

ძილინების....

***

სამყარო კანონზომიერია

მკიდია

ნეტა იცოდე როგორ მკიდია
რომ შენი მკერდი შენზე დიდია
იღებ უამრავ სტუდიურ ფოტოს
იცავ დიეტას, თამაშობ ლოტოს...
შენი რჩეული მარიაჟია
შენთვის ბოდლერი მაკიაჟია
და რაც ნამდვილად ბლომად გქონია
შენში ჩადგმული სილიკონია
ნეტა იცოდე როგორ მკიდია
რომ შენი მკერდი შენზე დიდია

ჩემი მუზა

შენ გაზაფხული თვალებით დაგაქვს
მიყვარს სვირინგი რომელიც არ გაქვს
შენ არხარ კახპა, შენახარ ბოზი
მონატრებახარ ცხრა სუფრის კოვზი
უცხოებს სხეულს რითმებად აძლევ
ყველაფერს შეძლებ, ყველაფერს დაძლევ
მინდა გაკოცო, მაგრამ ვერ ვბედავ,
როდესაც ღამით ქუჩაში გხედავ...

შენახარ სუნთქვა, შენახარ ბოზი....
მონატრებახარ ცხრა სუფრის კოვზი....

მწამს...

ემოციებისგან გაცლილი
ცუდ იუმორზე აცრილი
ვადუღებ ყავას და ვსვამ

შაქრის ნამცეცები დაყრილი
ცოტას წავუძინებ დაღლილი
თურმე ბევრი რამის მწამს

ჩემი ძველი ჭიქა უყურო
რამე კინოს მინდა ვუყურო
ნეტა რაზე ვიშლით ნერვებს

სადღაც ხის ტოტები შრიალებს
სადღაც კარუსელი ტრიალებს
სევდაც მარტოა და ვერძლებს