Monday, September 28, 2009
Tuesday, September 22, 2009
ჩემი დიალექტი, ჩემი სიმდიდრეა...
მომკალით და უფრო "მცხავს" ვიდრე "მცხელა" :)
შენი თეთრეული
შენი ტანი მასში გახვეული
ქვედა კუთხე ოდნავ გახეული
ღამე გამთბარი და დღე ეული
თე-თრე-უ-ლი
ქვედა კუთხე ოდნავ გახეული
ღამე გამთბარი და დღე ეული
თე-თრე-უ-ლი
Friday, September 11, 2009
***
წარსულში დროებით დავშორდით... მომავალში აუცილებლად შევხვდებით... აწმყოში უბრალოდ მენატრები...
Thursday, September 10, 2009
მიყვარხარ...მახსოვხარ...მენატრები...
ღვინომ ცოტა დარდი დამიამა
მაა...მამიკო...და ბოლოს მამა...
ყველაფერი ისე მარტივია...
ყველაფერი რაღაც თავისთავად...
ღამეს მივენდობი ნაღვლიანი
თვალებს მონატრება დამიამებს
როგორ წახვედი და არ მითხარი?!
ქარი შენს მაგივრად დამიბარებს...
აწი შენთან ერთად ვერ დავთვრები...
მიყვარხარ...მახსოვხარ... და მენატრები...
მაა...მამიკო...და ბოლოს მამა...
ყველაფერი ისე მარტივია...
ყველაფერი რაღაც თავისთავად...
ღამეს მივენდობი ნაღვლიანი
თვალებს მონატრება დამიამებს
როგორ წახვედი და არ მითხარი?!
ქარი შენს მაგივრად დამიბარებს...
აწი შენთან ერთად ვერ დავთვრები...
მიყვარხარ...მახსოვხარ... და მენატრები...
Monday, September 7, 2009
07.09.2009
2009 წლის 7 სექტემბერს, თორმეს რომ აკლდა 10 წუთი გარდაიცვალა მამაჩემი, რომეო, კარლოს–ძე კვანტალიანი...
მე მასთან, სამტრედიაში, გარდაცვალებიდან ნახევარი საათის შემდეგ შევძელი ჩასვლა.
ის ყოველთვის კითხულობდა ჩემს ლექსებს...მინაწერებს...კომენტარებს...
ჩემი ბლოგის ყველაზე ერთგული და ხშირი სტუმარი იყო...
მაა,
მიყვარხარ...მახსოვხარ...მენატრები...
მე მასთან, სამტრედიაში, გარდაცვალებიდან ნახევარი საათის შემდეგ შევძელი ჩასვლა.
ის ყოველთვის კითხულობდა ჩემს ლექსებს...მინაწერებს...კომენტარებს...
ჩემი ბლოგის ყველაზე ერთგული და ხშირი სტუმარი იყო...
მაა,
მიყვარხარ...მახსოვხარ...მენატრები...
Subscribe to:
Posts (Atom)