თუ წერ გულწრფელად უნდა წერო. ასეთნაირად დაწერილი ნებისმიერი სისულელეც ღირებულია.
ბლოგზე წერის გაგრძელება გუშინ გადავწყვიტე. ვიგრძენი რო სათქმელი დამიგროვდა. გამახსენდა რო ბლოგი ერთგვარი თერაპიაა - შენ დივანში მოკალათებული ერთდროულად უამრავ ფსიქოლოგს უყვები რასაც განიცდი, თანაც უფასოდ.
მინდოდა დამეწერა ... თუმცა ახლა რა მნიშნელობა აქვს. დღეს შობაა. ვისთვის მცირედით, ვისთვის უფრო მეტად მაგრამ თბილისის მძიმე მეტალებით დამძიმებული ჰაერი, სიკეთით არის გაჟღენთილი.
გინდა ყველას უთხრა, უსურვო სიკეთე, წარმატება. ბრტყელი სიტყვები? ახლა პირველად დავფიქრდი რომ სიტყვებს ფორმები აქვთ. ზოგი ბრტყელია, ზოგიც ბასრი, ბლაგვი და ბურთივით მრგვალი - ყელში რო გეჩხირება და ვერ ყლაპავ.
აკეთო რაიმე, რასაც აზრი აქვს, აკეთო სისტემატიურად ეს ძალიან დამღლელია. ზოგჯერ (ყოველთვის თუ არა) უბრალოდ უნდა დაიკიდო და ონკანი მოუშვა - აკეთო ის რაც ბუნებრივად გინდა რომ აკეთო. უბრალოდ დაწერო, უბრალოდ უთხრა, უბრალოდ მიულოცო. ზოგჯერ აუცილებელია იყო არაფრის მომცემი, უბრალოდ უშინაარსო და ლაღი.
ვიცი რომ ბევრს იმედებს გავუცრუვებ. ჩემი ბლოგი ვეღარასოდეს იქნება ისეთი როგოიც იყო (რადგან, მე აღარ ვარ ისეთი როგორიც ვიყავი). წერის დროს ასეთ ადგილებში ბევრ ტოლობის ნიშანს ვწერ, ნიშნად იმისა რომ რაღაც ახალი, სრულიად განსხვავებული აზრი იწყება.
====================
ამ პოსტით ჩემ ბლოგზე ახალი ცხოვრება იწყება. მაპატიეთ მათ ვისაც მოგწონდათ ის რაც მოგწონდათ. ამ ენერგიას ახლა სხვაგან ვხარჯავ.
ამჯერად უბრალოდ დავწერ, რა ხდება, რას ვსაქმიანობ, სად ვარ და როგორ გადადგა პირველი ნაბიჯები ჩემმა შვილმა. მოკლედ ერთი ჩვეულებრივი ქერათმიანი ბიჭის ბლოგი იქნება - არაფერზე...
გილოცავ შობას. დაივიწყე ათეისტი ხარ, მორწმუნე მართმადიდებელი თუ იუდეველი - ჩაისუნთქე მცირეოდენი სიკეთე რომელიც როგორღაც დღეს ჰაერს შეერია და გაიღიმე.
საინტერესო 2016-ს გისურვებ
